Żegnajcie żony i córki

Opinie czytelników

Goodbye Wives and Daughters opowiada tragiczną historię katastrofy górniczej w Montanie, podkreślając doświadczenia górników, ich rodzin i szerszej społeczności. Autorka, Susan Kushner Resnick, umiejętnie splata losy ludzi dotkniętych tragedią, ożywiając ich zmagania, emocje i konsekwencje katastrofy. Narracja jest bogata w badania autorki, łącząc wydarzenia historyczne z osobistymi historiami.

Wielu czytelników uznało książkę za wciągającą i fascynującą lekturę, żywo przedstawiającą katastrofę górniczą i jej następstwa. Opowieść jest chwalona za emocjonalną głębię, portretowanie dobrze rozwiniętych postaci i równowagę między faktyczną historią a osobistymi narracjami. Książka jest uważana za wzruszający hołd dla zaangażowanych rodzin i istotny opis lokalnej historii. Autorka jest chwalona za jej zdolność do łączenia czytelników z postaciami i ogólnym wpływem katastrofy.

Kilku czytelników zgłosiło rozczarowanie książką, w szczególności wspominając, że nie zawiera ona wystarczająco szczegółowych historii o niektórych osobach lub krewnych, którymi byli osobiście zainteresowani. Niektórzy stwierdzili, że książka była po prostu „w porządku”, a nie porywająca, podczas gdy inni uważali, że ogólny wpływ emocjonalny może być czasami osłabiony przez ogólny ton i tempo.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Goodbye Wifes and Daughters

Zawartość książki:

Pewnego ranka w 1943 roku blisko osiemdziesięciu mężczyzn zjechało do kopalni węgla Smith w Bearcreek w stanie Montana. Tylko trzech wyszło z niej żywych.

"Żegnajcie żony i córki", napisali dwaj górnicy, gdy umierali. Historia tego tragicznego dnia i jego następstw rozwija się w tej książce oczami tych samych żon i córek - kobiet, które straciły mężów, ojców i synów, źródła utrzymania, sąsiadów i domy, a mimo to zdołały walczyć i wytrwać. Susan Kushner Resnick odkryła historię kryjącą się za tymi wszystkimi stratami.

Opisuje błędy i wątpliwą etykę menedżerów kopalni, którzy winę za lekceważenie bezpieczeństwa zrzucali na wymogi II wojny światowej; wysiłki gorliwego federalnego inspektora kopalni i przewodniczącego związku zawodowego (późniejszego osławionego mordercy), którzy na próżno próbowali uczynić kopalnię bezpieczniejszą; bohaterstwo ludzi, którzy przez dziewięć dni walczyli o uratowanie uwięzionych górników; oraz wpływ katastrofy na cały przemysł wydobywczy. Resnick oświetla szczególną historyczną tragedię ze wszystkimi jej ludzkimi konsekwencjami, przypominając nam jednocześnie, że takie tragedie spowodowane przez korporacyjną chciwość i obojętność są z nami do dziś.