Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka jest wciągającym dziennikiem podróżniczym o żeglowaniu z Anglii do Islandii, chwalonym za wciągające pisanie i piękne opisy nadmorskich krajobrazów i lokalnego życia. Podczas gdy niektóre recenzje podkreślają humor i płynną narrację, inne zauważają rozdźwięk w tempie i treści między dwiema częściami książki.
Zalety:⬤ Wciągająca i pięknie napisana
⬤ przyjemna lektura
⬤ otwiera oczy na życie na wybrzeżu
⬤ niezwykła żeglarska przygoda
⬤ płynna i humorystyczna narracja
⬤ pouczające opisy wybrzeża i ludzi.
Wady:⬤ Pierwsza połowa może wydawać się powolna z nadmiarem historii
⬤ niektórzy czytelnicy oczekiwali więcej treści żeglarskich
⬤ zmaga się z tempem w niektórych częściach.
(na podstawie 9 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Farewell MR Puffin: A Small Boat Voyage to Iceland
Zawartość książki:
„Trudno wyobrazić sobie bardziej przemyślaną, inteligentną i towarzyską osobę, z którą można wypłynąć w morze niż Paul Heiney”. Bill Bryson.
„Dobra komedia na pełnym morzu. Pouczająca, ciepła i mroźna. Niezła kombinacja. Griff Rhys.
Maskonur jest żartownisiem wśród ptaków morskich północnego Atlantyku, ale to, co dzieje się z tym ukochanym ptakiem, jest dalekie od śmiechu.
Do takiego wniosku doszedł pisarz i nadawca, Paul Heiney, który wyruszył ze wschodniego wybrzeża Anglii w kierunku Islandii, napędzany pragnieniem oddychania chłodnym, czystym powietrzem wysokich szerokości geograficznych i podążania za pokoleniami żeglarzy, którzy odbyli tę często zdradliwą podróż od XIII wieku. W prawie każdym porcie natknął się na historię morską i anegdoty, a także stanął twarzą w twarz z własną przeszłością, płynąc na północ wzdłuż wybrzeża wschodniego Yorkshire z dzieciństwa w kierunku koła podbiegunowego.
Ale podczas tego rejsu brakowało jednej ważnej rzeczy - widoku maskonurów. To niezwykłe ptaki, podnoszące na duchu niczym promień słońca po burzy. Zobaczenie ich i dzielenie się ich wodami było również częścią ambicji Heineya. Wyobraźmy sobie zatem jego rozczarowanie, gdy najpierw u wybrzeży Wysp Farne nie pojawiły się maskonury, a następnie na Orkadach, gdzie można je spotkać. Kiedy nie udało mu się zobaczyć maskonurów na Islandii, była to ostatnia słomka i zaczął się poważnie martwić. Heiney przeczuwa, że wkrótce zostanie napisany nowy rozdział, w którym być może będziemy musieli pożegnać się z maskonurami na zawsze.
Ta książka jest bogata w narrację podróżniczą i żeglarską, historię naturalną i społeczną, z silnym nurtem dobrego humoru. Zapewnia nie tylko wgląd w prywatne życie maskonura, ale także uczciwy portret ludzkiego życia na falach oceanu, a także refleksję nad tym, co możemy stracić, jeśli maskonur zniknie z naszych lodowatych północnych wód.
