Zephyrian Spools: (An Essay, A Wind)
Recenzja
To niezwykłe dzieło zmieni sposób postrzegania żywiołu, w którym żyjemy, który nas otacza i do nas wkracza - jako agencja, jako magiczny byt, jako środek transportu do innych wymiarów; „wieczny, aksjomatyczny, kosmiczny wiatr”. Zephyrian Spools to wizja wiatru: po części wiersz, po części powieść, po części feministyczna Bildungsroman, po części wirtualny scenariusz filmowy, po części esej, śledzący obsesję młodej filmowiec o imieniu Lydia na punkcie nawiedzającego ją kinowego snu o filmowaniu wiatru. Jej poszukiwania prowadzą ją do enigmatycznej i zmysłowej uczonej-mistyczki dr Lizzie Zephyrah, u której odbywa swoistą praktykę: „Kręcimy film. Po prostu nie ma w nim kamery”. Ten urzekający, niemożliwy do sklasyfikowania tekst na nowo uczłowiecza nasz nowy materializm i tworzy soczewkę do dalszych, dalekowzrocznych dociekań: „zdając sobie sprawę, że jesteś wiatrem filmującym wiatr”.
- Scott Thurston
Zephyrian Spools miesza autobiografię, psychogeografię, historię filmu, fenomenologię i mistycyzm w burzliwym eseju o wietrze i kinie. Queerowe spojrzenie Neis na czary, uzdrawianie i wiedzę rabiniczną stawia Spinozę przeciwko Kartezjuszowi w lesbijskiej historii miłosnej pełnej dziwacznych badań, anegdotycznych riffów, nauki i folkloru. Pod koniec tego eklektycznego eseju / wiersza / studium przechodzi do kabały i poezji konkretnej, tekstu tak dzikiego jak wiatr.
- Ruth Novaczek
Ten hybrydowy esej porusza się jak wiatr, odkrywając, niepokojąc i przemieszczając, szturchając i podnosząc nasze myśli. Kiedy utwór osiąga punkt kulminacyjny, znajdujemy się w subtelnie zmienionym krajobrazie, zdyszani, żywi, bez naszych starych namiarów.
- Helen Mort
Zephyrian Spools to całkowicie oryginalna książka, metafizyczna tajemnica, która dotyka sposobu, w jaki nasze prywatne pasje stają się zarówno naszymi albatrosami, jak i gwiazdami północy. Podobnie jak wiatr może zmienić się z letniej bryzy w huragan, Zephyrian Spools zmienia formę, gdy porusza się po różnych terenach swojej historii. Zarówno temat, jak i forma odnoszą się do tego, co oznacza bycie istotą duchową. Razem zapraszają nas do refleksji nad sposobami, w jakie nasze osobiste pasje domagają się ekspresji, i sugerują, w jaki sposób dążenie do tego, co nas porusza, może doprowadzić nas do spełnienia jakiegoś większego celu, kierowanego przez to, co możemy tylko czasami wyczuć i poczuć, ale nigdy bezpośrednio poznać lub zobaczyć.
- Michael Quinn
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)