Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Teeth & Teeth
Laureat Nagrody Charlotte Mew
Wiersze w Teeth & Teeth ryzykują prostotę wiersza, języka i ostatecznie pragnienia. Język nie jest tu fantastyczny ani giętki, ale cichy i celowy, precyzyjny - język może czuć, pracować, pulsować. Z tego powodu doniosły głód, gniew, pożądanie - "zęby" wierszy - są pilnie i zwodniczo bliskie. Podobnie jak w "Dzienniku pożądania", pożądanie jest niedoskonałe i niewytłumaczalne, jest wręcz maszyną: Wewnątrz mechanizmu każdy / był przystojny. Wszyscy / Podchodzili do tego z dziwnym zielonym / dźwiękiem wyciekającym z ich / ust. Pęd pożądania w Teeth & Teeth - za matką, wspomnieniem, kochankiem, wiedzą, światem - jest namacalny i szybki.
-Natalie Diaz, sędzia nagrody Charlotte Mew.
"Żałoba tworzy swój własny ogień", pisze Reagler w "Re-Routed", części kolekcji niszczącej i ciepłej, olśniewającej, wyjaśniającej, nieprzewidywalnej i która wydaje się nieunikniona. Co za siła w znalezieniu języka, który mówi o nieadekwatności jako początku i o wierze jako nieobecności wiary. Poprzez wiersze zamieszkujemy pustkę, nasze wysiłki, by ją wypełnić i potwierdzamy pragnienie jako nieoczekiwane spełnienie samo w sobie.
-Marta Serpas.
"Teeth & Teeth" Robina Reaglera to dzika wysyłka z miast żałoby, które wszyscy zamieszkujemy, rozpaczliwy list miłosny do oczekujących jaźni, które wyrastają z wygnania z normalności. W obliczu zużycia ciała, pomimo straty, wiersze te domagają się wdzięczności za zaciekłe nawyki życia.
-Ching-In Chen.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)