Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Beggars, Iconoclasts, and Civic Patriots
Holenderska rewolta przez długi czas była okrzyknięta triumfem wolności politycznej nad monarchiczną tyranią. W 1781 roku John Adams zauważył, że rewolucja amerykańska była jej "zapisem". Znana z wielu bohaterów - króla Filipa II, księcia Alby, hrabiów Egmont i Hornes, radykalnych kalwinów, upartych mieszczan i Wilhelma Orańskiego - rewolta holenderska przyniosła ulgę konfliktom między wolnościami obywatelskimi, niezgodą religijną, instytucjami przedstawicielskimi i władzą królewską.
Opierając się na szerokiej gamie źródeł - w tym dokumentach archiwalnych, pamfletach politycznych i religijnych, balladach, kronikach i listach oraz bogatym zbiorze popularnych druków - Peter Arnade przedstawia nam nową historię kluczowych lat rewolty między 1566 a 1585 rokiem, pokazując, w jaki sposób akt buntu ukształtował tożsamość polityczną poprzez rytuał, symbol i działania publiczne. W "Żebrakach, ikonoklastach i obywatelskich patriotach" Arnade koncentruje się na kulturze politycznej, która ukształtowała się podczas rewolty, a która sama w sobie napędzała dziesięciolecia niepokojów. Dostrzega puls rewolty w jej publicznej dramatyzacji - czynach, słowach i reprezentacjach kulturowych, które były jej "chlebem powszednim i popularnym głosem".
Gwałtowna fala radykalnego ikonoklazmu, która przetoczyła się przez południowe Niderlandy w 1566 roku, jest osią książki, przygotowując grunt pod brutalne wysiłki księcia Alby na rzecz przywrócenia autorytetu hiszpańskiej korony. Arnade szczegółowo opisuje oblężenia i brutalne grabieże holenderskich miast przez Armię Flandrii oraz reakcję holenderskich rebeliantów, którzy reklamowali buntownicze miasta jako siedziby i gwaranty niepodważalnych praw i wolności. Ten obywatelski patriotyzm okrzyknął Wilhelma Orańskiego ojcem ojczyzny, a jego apoteoza nawiązywała do późnośredniowiecznego rytuału książęcego, nawet jeśli przywoływała nowe republikańskie wyobrażenia.
