Ocena:
Książka bada kontrowersyjne okoliczności śmierci Thomasa Mertona, sugerując spisek z udziałem członków jego klasztoru i agentów rządowych, a także krytykując narrację o jego przypadkowej śmierci. Autorzy twierdzą, że ich szeroko zakrojone badania ujawniają zatuszowane fakty i niespójności w oficjalnym opisie śmierci Mertona.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane i szczegółowe, zajmujące się tłumionymi faktami i przedstawiające przekonujące dowody przeciwko oficjalnej narracji.
⬤ Głęboko angażuje się w zaangażowane postacie, zwłaszcza Mertona i jego związek z opactwem.
⬤ Stawia prowokujące do myślenia pytania o prawdę i historyczne narracje.
⬤ Porywający styl pisania, który wielu czytelnikom przypadł do gustu.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za zbyt powtarzalną, co prowadziło do frustracji.
⬤ Krytyka wniosków autorów i sceptycyzm wobec ich teorii były powszechne wśród innych recenzentów.
⬤ Niektóre twierdzenia dotyczące działań i intencji Mertona (np. opuszczenie klasztoru, życie osobiste) zostały zakwestionowane lub uznane za niewiarygodne.
⬤ Mieszany odbiór ze strony katolickich czasopism i sceptyków w odniesieniu do przedstawienia mnichów i implikacji ich odkryć.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Thomas Merton's Betrayers: The case against Abbot James Fox and author John Howard Griffin
Tajne zabójstwo Thomasa Mertona i jego późniejsze zatuszowanie wymagało planowania. Przez ponad pięćdziesiąt lat rząd Stanów Zjednoczonych i kierownictwo macierzystego opactwa Matki Bożej z Gethsemani byli w stanie utrwalać praktycznie przezroczyste kłamstwo dotyczące jego śmierci. Pomagał im w tym niestety Kościół katolicki, katolicka prasa i katolickie środowiska akademickie, a także prasa i świat nauki.
Zdrajcy Thomasa Mertona: Sprawa przeciwko opatowi Jamesowi Foxowi i autorowi Johnowi Howardowi Griffinowi koncentruje się na tym długotrwałym kłamstwie na temat przyczyny śmierci Mertona w Tajlandii w 1968 roku, to znaczy, że został porażony prądem przez wadliwy wentylator. W jaki sposób stało się to tak powszechnie akceptowane? Nie był to oficjalny wniosek wyciągnięty przez władze śledcze, tajską policję, która stwierdziła, że Merton zmarł z powodu "niewydolności serca", chociaż wspomnieli o wentylatorze, który według nich miał zainstalowany wadliwy przewód i mógł go zabić, gdyby nie był już martwy, gdy go napotkał.
Początkowy raport The New York Times, wykorzystujący domowe opactwo Gethsemani Mertona jako źródło, oparty na kablu otrzymanym z ambasady amerykańskiej w Tajlandii, powtórzył oficjalny wniosek o "niewydolności serca", jednocześnie stwierdzając, że ciało Mertona zostało "poważnie poparzone przez wstrząs, który najwyraźniej otrzymał od stojącego wentylatora elektrycznego, który przewrócił się na niego". Zarówno The Times, jak i opactwo szybko wycofały się jednak z tej początkowej historii. Historia, którą The Times wysłał za pośrednictwem swojego serwisu informacyjnego, porzuciła wzmiankę o "niewydolności serca", a opactwo powiedziało innym gazetom, że nie mają informacji o tym, jak zmarł Merton.
W odpowiednim czasie przywództwo Gethsemani A bbey całkowicie przyłączyło się do historii "przypadkowego porażenia prądem", ale ich zmiana historii nigdy nie opierała się na żadnych nowych dowodach, które otrzymali. Raczej dowody, które otrzymali później od naocznych świadków i dowody fotograficzne ciała Mertona, zaprzeczały wnioskowi o przypadkowym porażeniu prądem, ale zachowali te dowody dla siebie. Bliższe zbadanie wczesnych zygzaków opactwa ujawnia zakulisową rękę emerytowanego opata Jamesa Foxa, którego autorzy postrzegają jako główną siłę w opactwie stojącą za wnioskiem o przypadkowym porażeniu prądem.
W miarę upływu miesięcy stanowisko opactwa w sprawie "przypadkowego porażenia prądem" twardniało. Człowiekiem najbardziej odpowiedzialnym za utrzymanie go na miejscu była osoba, która została wybrana na oficjalnego biografa Mertona, John Howard Griffin, uzupełniając podtytuł książki.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)