Zdradzieckie przysłowia i inne wiersze: Satyryczne spojrzenie na Biblię

Opinie czytelników

Książka poetycka Philipa Applemana to mieszanka dowcipnych, satyrycznych i lekceważących refleksji na temat biblijnych historii, przemawiająca przede wszystkim do sceptyków i czytelników o otwartych umysłach. Wielu chwali jej humor i prowokujący do myślenia charakter, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej głębi lub obraźliwego tonu. Ogólnie rzecz biorąc, wydaje się, że dobrze rezonuje z tymi, którzy kwestionują religijne narracje, choć nie wszyscy mogą docenić jego podejście.

Dowcipna i satyryczna poezja, zabawna i prowokująca do myślenia, świetna dla sceptyków i osób o otwartych umysłach, humorystyczne podejście do tematów biblijnych, oryginalne i inteligentne pisanie, przyjemne dla filozoficznych czytelników i dobry prezent dla ateistów.

Może urazić osoby o silnych przekonaniach religijnych, niektórzy uznali ją za nudną lub banalną, problemy z oprawą książki w określonych przypadkach, postrzegane uprzedzenia wobec wierzących i nie przemawia do wszystkich.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Perfidious Proverbs and Other Poems: A Satirical Look At The Bible

Zawartość książki:

Ten zbiór satyrycznych wierszy skupia się na niekonsekwencjach i wręcz przewrotności tego, co w naszej kulturze uchodzi za "Pismo Święte".

"Zwracając się ku satyrze, z jej długą i zasłużoną historią demaskowania głupoty i przynoszenia oświecenia poprzez humor, autor nie pozostawia wątpliwości, że prymitywna religia udająca wieczną prawdę jest właśnie tego rodzaju głupotą, którą satyra ma korygować. Autor puszcza wodze swojej poetyckiej wyobraźni, wcielając się w role Ewy, Noego, Sary, Jonasza, Dawida, Marii, Jezusa, Judasza, a nawet samego biblijnego Jehowy ("Nigdy nie przepraszam, nigdy nie wyjaśniam").

Słyszymy także wypowiedzi księży, teleewangelistów i uzdrowicieli, a także niektórych rozsądnych współczesnych, komentujących, co to znaczy żyć rozsądnie. Na zakończenie wstępu autor mówi: "Inteligentni i pełni dobrych intencji ludzie od wieków argumentowali przeciwko zgubnemu urokowi głupoty, ale ich wysiłki były w dużej mierze bezproduktywne, częściowo dlatego, że wielu ludzi wydaje się być odpornych na racjonalną dyskusję. Być może więc satyra jest naszym najskuteczniejszym sposobem zapalania świec w ciemności i skutecznego komunikowania się z tymi, którzy są odporni na rozum.

Taka jest w każdym razie nadzieja i uzasadnienie tej książki. "W dobie zamachowców-samobójców i odradzającego się fundamentalizmu potrzebujemy tych zapalonych świec jak nigdy dotąd.