Zdolność negatywna: O intuicyjnym podejściu Keatsa

Opinie czytelników

Książka zagłębia się w koncepcję negatywnej zdolności wyartykułowaną przez Keatsa, zachęcając czytelników do głębokiej kontemplacji i wyrzeczenia się siebie, aby lepiej zrozumieć świat i swoje relacje. Zapewnia cenny wgląd w poetycką kontemplację.

Oferuje głęboki wgląd w teorię negatywnej zdolności Keatsa, promuje odświeżającą perspektywę eliminacji siebie w celu głębszego docenienia świata, wierny przedruk oryginału, dotarł szybko, a stan książki był dobry.

Niektórzy użytkownicy wspominali, że potrzebują jej do szkoły, co sugeruje, że może nie być wciągająca dla wszystkich czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Negative Capability: On the Intuitive Approach in Keats

Zawartość książki:

Kanoniczne studium Waltera Jacksona Bate'a z 1939 roku na temat koncepcji negatywnej zdolności Keatsa jest traktatem genealogicznym, który odkrywa społeczno-polityczną, estetyczną i intelektualną kompozycję najsłynniejszej poetyckiej idei Keatsa. Ujawnia jej związek z ideą "porywu" Hazlitta oraz z szekspirowskimi pojęciami bezosobowości i intensywności, jednocześnie pokazując, w jaki sposób zdolność negatywna poprzedza konceptualną interpretację intelektu i intuicji Bergsona.

Bate ujawnia, w jaki sposób kluczowymi elementami poetyckiej koncepcji Keatsa są bezinteresowność, współczucie, bezosobowość i poezja dramatyczna, definiując zdolność negatywną jako "zdolność do zanegowania lub utraty tożsamości w czymś większym od siebie - współczującą otwartość na konkretną rzeczywistość bez niej, wyobrażeniową identyfikację, rozkoszowanie się nią i jej zrozumienie". Dzięki "negatywnej zdolności" Keats sprzeciwiał się szalejącemu egoizmowi swojej epoki i kwestionował pewność jej roszczeń do wiedzy. Obejmując rzeczywistość, Keats nalegał na konieczność pozostania w niepewności, tajemnicach i wątpliwościach.

To nowe wydanie przywraca do druku niezastąpione dzieło Bate'a i zawiera wstęp wybitnego włoskiego poety, dramaturga i krytyka literackiego Maura Del Serra. Wraz z jego ponowną publikacją, proklamacja Eliota na temat Keatsa zyskuje nową moc: "nie ma prawie jednego stwierdzenia Keatsa na temat poezji, które...

nie zostanie uznane za prawdziwe... ".

".