Zbrojenie bez celowania: Modernizacja wojskowa Indii

Opinie czytelników

Książka zawiera wnikliwą analizę indyjskiej policji i sił zbrojnych, koncentrując się na kwestiach takich jak kontrola cywilna, zamówienia wojskowe i historyczny kontekst indyjskiej strategii obronnej. Podkreśla problemy systemowe w indyjskich procesach wojskowych i biurokratycznych, oferując jednocześnie cenne spostrzeżenia dla amerykańskiej dyplomacji. Jednak niektóre części są krytykowane za niejasność z powodu słabej redakcji i postrzeganej stronniczości wobec niektórych indyjskich agencji obronnych.

Książka jest chwalona za kompleksową analizę kluczowych kwestii związanych z indyjskimi siłami wojskowymi i policyjnymi, w szczególności ich tłem historycznym i relacjami cywilno-wojskowymi. Oferuje wnikliwe spojrzenie na indyjskie problemy związane z zamówieniami wojskowymi i jest opisywana jako edukacyjna i wnikliwa dla think tanków i decydentów politycznych. Rozdziały poświęcone polityce nuklearnej i modernizacji policji są szczególnie polecane.

Krytyka obejmuje nieco przestarzałą analizę książki i niejasne sekcje przypisywane kwestiom redakcyjnym. Zauważalna jest również stronniczość wobec DRDO, szczególnie w odniesieniu do rozwoju broni, co zdaniem niektórych czytelników może podważyć wiarygodność niektórych prognoz. Dodatkowo, poglądy autorów na biurokratyczną nieefektywność i rywalizację między służbami mogą prezentować wąską perspektywę.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Arming Without Aiming: India's Military Modernization

Zawartość książki:

".

Indie od dawna były zmotywowane do modernizacji swojego wojska, a teraz mają zasoby. Ale jak dotąd, dążeniu do odbudowy brakowało krytycznego elementu - strategicznego planowania wojskowego. Podejście Indii polegające na zbrojeniu się bez celu strategicznego pozostaje jednak opłacalne, ponieważ Indie dążą do zaakceptowania swojego wzrostu przez wielkie mocarstwa i nie chcą sprawiać wrażenia groźnych. Czego powinniśmy spodziewać się po tych działaniach w przyszłości i jakie mogą być ich konsekwencje? Stephen Cohen i Sunil Dasgupta odpowiadają na te kluczowe pytania w książce tak aktualnej, że osiągnęła numer dwa na liście bestsellerów literatury faktu w Indiach.

""Dwa lata po publikacji Arming without Aiming, naszym zdaniem strategiczna powściągliwość Indii i wynikające z niej rozwiązania instytucjonalne pozostają na swoim miejscu. Nie chcemy przewidywać, że indyjska powściągliwość wojskowo-strategiczna będzie trwać wiecznie, ale spodziewamy się, że głębsze problemy w indyjskiej polityce obronnej będą nadal spowalniać modernizację wojskową." - z przedmowy do wydania papierowego.

".