Zbrodnia i kara: Powieść rosyjskiego pisarza Fiodora Dostojewskiego (Fedor Dostoevski)

Oryginalny tytuł:

Crime and punishment: A novel by the Russian author Fyodor Dostoevsky (Fedor Dostoevski)

Zawartość książki:

Klasyczna opowieść Fiodora Dostojewskiego o Rodionie Raskolnikowie, morderstwie, które popełnia jako eksplorację ludzkiej kondycji, oraz miażdżących konsekwencjach kryminalnych i psychologicznych. Dwa lata poprzedzające napisanie Zbrodni i kary (1866) były dla Dostojewskiego złe. Jego żona i brat zmarli, czasopismo, które założył wraz z bratem, Epoch, upadło pod ciężarem długów, a jemu groziło więzienie dla dłużników. Z zaliczką, którą udało mu się wyłudzić za nienapisaną powieść, uciekł do Wiesbaden, mając nadzieję, że wygra wystarczająco dużo przy stole do ruletki, aby wyjść z długów. Zamiast tego stracił wszystkie pieniądze, musiał zastawić swoje ubrania i błagać przyjaciół o pożyczki, aby zapłacić rachunek za hotel i wrócić do Rosji. Jeden z jego błagalnych listów trafił do redaktora czasopisma, prosząc o zaliczkę na kolejną nienapisaną powieść - którą opisał jako Zbrodnię i karę. Jedno z największych arcydzieł światowej literatury, Zbrodnia i kara, katapultowało Dostojewskiego do czołówki rosyjskich pisarzy i do grona największych powieściopisarzy świata. Opierając się na doświadczeniach z własnego więzienia, autor opowiada w gorączkowym, zniewalającym tonie historię Raskolnikowa, zubożałego studenta dręczonego własnym nihilizmem i walką dobra ze złem.

Wierząc, że jest ponad prawem i przekonany, że humanitarne cele usprawiedliwiają nikczemne środki, brutalnie morduje staruszkę - lombardkę, którą uważa za "głupią, chorą, chciwą... do niczego". To niezwykłe, niezapomniane dzieło zostało przedrukowane w autorskim tłumaczeniu Constance Garnett. Inne powieści i nowele Dostojewskiego to: Biedni ludzie (nowela)Sobowtór (nowela)Gospodyni (nowela)Netoczka Nezwanowa (niedokończona)Sen wuja (nowela)Wieś StepanczikowoUpokorzeni i znieważeniDom umarłychNotatki z podziemia (nowela)Zbrodnia i karaHazardzista (nowela)IdiotaWieczny mąż (nowela)Demony (także pod tytułami: Opętani, Diabły)MłodocianiBracia KaramazowO autorze: Życie Fiodora Mikaiłowicza Dostojewskiego było równie mroczne i dramatyczne, jak wielkie powieści, które napisał. Urodził się w Moskwie w 1821 roku. Pierwsza krótka powieść, Biedny lud (1846), przyniosła mu natychmiastowy sukces, ale jego kariera pisarska została przerwana przez aresztowanie za rzekomy przewrót przeciwko carowi Mikołajowi I w 1849 roku. W więzieniu był poddawany "cichej terapii" przez osiem miesięcy (strażnicy nosili nawet buty z aksamitną podeszwą), zanim został doprowadzony przed pluton egzekucyjny. Ubrany w całun śmierci, stanął przed otwartym grobem i czekał na egzekucję, gdy nagle nadszedł rozkaz złagodzenia wyroku.

Następnie spędził cztery lata na ciężkich robotach w syberyjskim więzieniu, gdzie zaczął cierpieć na epilepsję i powrócił do Petersburga dopiero dziesięć lat po opuszczeniu go w łańcuchach. Jego doświadczenia więzienne w połączeniu z nawróceniem na głęboko religijną filozofię stały się podstawą jego wielkich powieści. Ale to jego przypadkowe małżeństwo z Anną Snitkiną, po okresie całkowitej nędzy spowodowanej jego kompulsywnym hazardem, dało Dostojewskiemu emocjonalną stabilność, która pozwoliła mu ukończyć Zbrodnię i karę (1866), Idiotę (1868-69), Opętanych (1871-72) i Braci Karamazow (1879-80). Kiedy Dostojewski zmarł w 1881 roku, pozostawił po sobie spuściznę arcydzieł, które wywarły wpływ na wielkich myślicieli i pisarzy zachodniego świata i unieśmiertelniły go jako giganta wśród pisarzy światowej literatury.