Approaching Disappearance
Maurice Blanchot (1907-2003), jedna z najbardziej wpływowych postaci dwudziestowiecznej literatury francuskiej, stworzył szeroką gamę esejów i fikcji, które odzwierciedlają złożoność pracy literackiej.
Jego opis pisania nieustannie powraca do wielu tematów, takich jak samotność, bierność, obojętność, anonimowość i nieobecność - siły konfrontujące pisarza, ale także czytelnika, sam tekst i relacje między nimi. Dla Blanchota literatura wiąże się z ruchem w kierunku zniknięcia, w którym ryzykuje się utratę siebie; ale takie poświęcenie, mówi Blanchot, jest nieodłączne od aktu pisania.
„Approaching Disappearance” bada kwestię znikania w krytycznej pracy Blanchota, a następnie zwraca się do pięciu narracji, które oferują wyjątkową refleksję na temat zagrożenia zniknięciem i wymagań literatury - prac Franza Kafki, Jorge Luisa Borgesa, Louis-Ren? Des For? ts i Nathalie Sarraute.