Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Collect and Record!: Jewish Holocaust Documentation in Early Postwar Europe
Książka ta opisuje prężną działalność ocalałych, którzy założyli żydowskie komisje historyczne i centra dokumentacji w Europie zaraz po II wojnie światowej. W pierwszej powojennej dekadzie inicjatywy te zgromadziły tysiące nazistowskich dokumentów wraz z zeznaniami, wspomnieniami, pamiętnikami, pieśniami, wierszami i artefaktami żydowskich ofiar. Inicjatywy te były pionierami w rozwijaniu historiografii Holokaustu, która umieszczała doświadczenia Żydów w centrum i wykorzystywała zarówno źródła ofiar, jak i sprawców, aby opisać społeczne, ekonomiczne i kulturowe aspekty codziennego życia i śmierci europejskich Żydów pod rządami nazistowskiego reżimu.
Niniejsza książka jest pierwszą dogłębną monografią poświęconą tym ocalałym historykom i organizacjom, które stworzyli. Analiza porównawcza koncentruje się na Francji, Polsce, Niemczech, Austrii i Włoszech, analizując motywacje i racje, które kierowały ocalałymi w opisywaniu zniszczeń, których byli świadkami, a także omawiając ich techniki badawcze, zbiory archiwalne i publikacje historyczne. Odzwierciedla rosnące zainteresowanie zeznaniami ocalałych i ich aktywną rolą w odbudowie powojennego życia. Omawia również rolę dokumentowania, zeznawania i pisania historii w procesach kształtowania pamięci, rehabilitacji i radzenia sobie z traumą.
Jockusch stwierdza, że pomimo różnic w pochodzeniu i doświadczeniach wojennych między przeważnie amatorskimi historykami, którzy tworzyli komisje, aktywiści uznali dokumentowanie Holokaustu za moralny imperatyw po wojnie, obowiązek zmarłych wobec żywych oraz sposób na zrozumienie i przetworzenie przez ocalałych ich niedawnej traumy i straty. Co więcej, dokumentacja historyczna była niezbędna w dążeniu do powojennej sprawiedliwości i została uznana za kluczową w przeciwdziałaniu wysiłkom nazistów zmierzającym do wymazania ich zbrodni wojennych. Ocaleni, którzy stworzyli komisje historyczne, byli pierwszymi osobami, które badały rozwój nazistowskiej polityki wobec Żydów, a także dokumentowały żydowskie reakcje na prześladowania, temat, który był w dużej mierze ignorowany przez późniejsze pokolenia badaczy Holokaustu.
