Zazdrość

Opinie czytelników

„Zazdrość” Jurija Oleszy (1927) to złożona powieść psychologiczna i filozoficzna, która porusza tematy zazdrości, technologii i radzieckiego etosu z wielu perspektyw. Choć opisywana jest jako ważny kawałek literatury, który oferuje wgląd w radzieckie społeczeństwo i kondycję ludzką, czytelnicy uważają ją za wyzwanie ze względu na jej strukturę i jakość dostępnych tłumaczeń. Niektórzy doceniają jej satyryczne elementy, podczas gdy inni krytykują konieczność kontekstu, aby w pełni zaangażować się w treść. Jest uważana za idealną dla studentów literatury i historii, ale może rozczarować zwykłych czytelników.

⬤ Zapewnia głęboki wgląd w radziecką mentalność i emocje.
⬤ Bogata satyra i humor odzwierciedlają zmagania i odporność rosyjskich pisarzy podczas cenzury.
⬤ Pisarstwo zawiera elementy poetyckie i głębokie przesłanie.
⬤ Polecana czytelnikom zainteresowanym rosyjską literaturą i historią połowy XX wieku.
⬤ Wydanie ma dobrą oprawę i jakość druku.

⬤ Złożona struktura narracji sprawia, że jest trudna do zrozumienia dla zwykłych czytelników.
⬤ Zmienność jakości tłumaczenia może prowadzić do niezrozumienia tekstu.
⬤ Niektórym czytelnikom może być trudno połączyć się z postaciami i tematami.
⬤ Wymaga znacznej wiedzy na temat kontekstu historycznego, aby w pełni docenić jego głębię.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Envy

Zawartość książki:

ORYGINAŁ NEW YORK REVIEW BOOKS.

Powieść Jurija Oleszy „Zazdrość”, będąca jednym z najwspanialszych dzieł rosyjskiej literatury, porównywana do najlepszych dzieł Nabokova i Bułhakowa, łączy w sobie ostrą satyrę społeczną, slapstickowy humor i dziką wizjonerską passę. Andriej jest wzorowym obywatelem Związku Radzieckiego, zuchwale zadowolonym z siebie potentatem przemysłu spożywczego, który zamierza zrewolucjonizować współczesne życie za pomocą masowo produkowanej kiełbasy. Nikolai jest nieudacznikiem. Znajdując go pijanego w rynsztoku, Andrei daje mu łóżko na noc i pracę jako gofer. Nikolai bierze, co może, ale to nie znaczy, że jest wdzięczny. Zrzędliwy, nadąsany, upokorzony, gardzi wszystkim, w co wierzy Andriej, nawet jeśli zazdrości mu każdego oddechu.

Na kartach anarchicznej komedii Olesha walczą ze sobą producent i pasożyt, wtajemniczony i wyrzutek, mistrz i człowiek. To konkurs woli, w którym nic nie jest pewne, z wyjątkiem niepoprawnego ludzkiego serca.

Nowe angielskie tłumaczenie Zazdrości autorstwa Marian Schwartz doskonale oddaje energię arcydzieła Olesha.