Zatonięcie Zam Zam: Dziennik Jamesa Stewarta z Brytyjsko-Amerykańskiego Korpusu Pogotowia Ratunkowego

Opinie czytelników

Książka jest pamiętnikiem szczegółowo opisującym doświadczenia autora podczas II wojny światowej, koncentrując się na zatonięciu statku i późniejszym internowaniu i ucieczce. Łączy w sobie przygodę, humor i osobisty styl narracji, dzięki czemu jest wciągającą lekturą.

Pisanie jest wciągające i pełne humoru. Oferuje unikalną perspektywę, ponieważ jest autorstwa jednego z kierowców Brytyjsko-Amerykańskiego Korpusu Pogotowia Ratunkowego, zapewniając świeże spojrzenie na zatonięcie Zamzam. Dziennik zawiera żywe opisy warunków panujących na pokładzie statku więziennego i podczas internowania, co czyni go fascynującą relacją. Czytelnicy uznali, że jest to ekscytująca i dobrze napisana historia, odpowiednia dla tych, którzy lubią biografie.

Niektórzy czytelnicy uważali, że część dotycząca internowania we Francji była zbyt długa i mogła być bardziej zwięzła, potencjalnie skracając ogólną narrację.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Sinking of the Zam Zam: Diary of James Stewart with the British American Ambulance Corps

Zawartość książki:

" W czwartek, 17 kwietnia 1941 roku o 5:55 nad ranem na pokładzie rozległ się osobliwy i dziwaczny odgłos... Okrutny, wyjący, syczący dźwięk, którego nigdy nie zapomnę... Z okropnym, wybuchowym chrzęstem pierwsze pociski pojawiły się na pokładzie". James Stewart.

W marcu 1941 r. James W. Stewart z Oneonta w stanie Nowy Jork był w drodze do Afryki jako członek Brytyjsko-Amerykańskiego Korpusu Ambulansowego płynącego z Nowego Jorku na statku SS Zam Zam. BAAC płynął do Mombasy w Kenii, a następnie drogą lądową nad jezioro Czad, by wesprzeć siły Wolnych Francuzów generała Charlesa de Gaulle'a we Francuskiej Afryce Równikowej bardzo potrzebnymi ambulansami. Stany Zjednoczone nie były jeszcze uwikłane w II wojnę światową, a do Pearl Harbor brakowało jeszcze kilku miesięcy. Członkowie BAAC zgłosili się na ochotnika, ponieważ głęboko wierzyli, że Stany Zjednoczone muszą przyjść z pomocą Europie; ich kraj musiał pokonać faszystowski reżim narzucony Europie przez Niemcy i partię nazistowską. Był to sposób, w jaki mogli pomóc tej sprawie.

Wraz z dwudziestoma czterema członkami BAAC na pokładzie Zam Zam znajdowało się 171 innych pasażerów: misjonarze i ich rodziny z USA, grupa francuskich kanadyjskich braci katolickich, biznesmeni tytoniowi z południa i inni, którzy potrzebowali sposobu na powrót do Europy i Afryki, wybierając bezpieczną trasę na tym neutralnym statku. Bezpieczną aż do 17 kwietnia, kiedy ich zamierzona trasa przez Atlantyk i wokół Przylądka Dobrej Nadziei została nagle przerwana, a oni sami znaleźli się w centrum międzynarodowego incydentu między Niemcami a Stanami Zjednoczonymi. Ta książka, Dziennik Jamesa Stewarta, Zatonięcie Zam, jest jego relacją z pierwszej ręki z przygody ich życia.