Surprised by Sound: Rhyme's Inner Workings
W Surprised by Sound Roi Tartakovsky pokazuje, że siła rymu przetrwała aż do XXI wieku, nawet jeśli jego przykładowe zastosowania mogą różnić się od tradycyjnych lub oczekiwanych form. Jego praca odkrywa mechanikę rymu, ujawniając, w jaki sposób i dlaczego pozostaje on istotną częścią poezji, z powiązaniami z dużymi pytaniami dotyczącymi wolności poetyckiej, teorii poznawczych i psychoanalitycznych oraz przypadkowych aspektów języka.
Jako wkład w badania nad dźwiękiem w poezji, Surprised by Sound podejmuje dwa główne pytania: Po pierwsze, co takiego jest w strukturze rymu, że jest on tak silnym i stałym źródłem poetyckiej produkcji i pozapoetyckiej fascynacji? Po drugie, w jaki sposób rym zmienił się i przetrwał w erze wolnego wiersza, którego prototypowa poezja jest tak samo wroga poetyckiemu metrum, jak i sztucznemu brzmieniu rymu, w tym dźwiękowi rytmicznego dudnienia na końcu każdego wersu? W odpowiedzi Tartakovsky teoretyzuje nową kategorię rymów, którą określa mianem "sporadycznych". Ponieważ nie jest usystematyzowany ani oczekiwany, rym sporadyczny może być pojedynczym, silnie wybrzmiewającym rymem użytym nagle w wierszu wolnym. Może to być również wewnętrzny rym w villanelle lub kilka rozproszonych rymów nierównomiernie rozmieszczonych w dłuższym wierszu, które mimo to tworzą znaczącą grupę słów. Badając zastosowania w różnych tradycjach poetyckich, Tartakovsky znajduje sporadyczne rymy w źródłach, począwszy od szesnastowiecznego sonetu po bezsensowny, praktycznie niewykonalny utwór Gertrudy Stein i reklamę MoveOn.org z 2007 roku w New York Times.
Z uwagą poświęconą pejzażom dźwiękowym wierszy, Surprised by Sound pokazuje, że trwała wartość rymu leży w jego paradoksalnej i niestabilnej naturze, a także w jego zdolności do tworzenia poetyckich, poznawczych i psychicznych efektów.