Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 45 głosach.
Surprise, Security, and the American Experience
11 września 2001 roku, jak twierdzi wybitny historyk zimnej wojny John Lewis Gaddis, nie był pierwszym atakiem z zaskoczenia, który zburzył amerykańskie założenia dotyczące bezpieczeństwa narodowego i przekształcił amerykańską wielką strategię. Byliśmy tam już wcześniej i za każdym razem reagowaliśmy poprzez radykalne rozszerzenie naszych obowiązków w zakresie bezpieczeństwa.
Schemat ten rozpoczął się w 1814 roku, kiedy Brytyjczycy zaatakowali Waszyngton, paląc Biały Dom i Kapitol. To wczesne naruszenie bezpieczeństwa wewnętrznego dało początek strategii unilateralizmu i preemption, najlepiej wyartykułowanej przez Johna Quincy Adamsa, mającej na celu utrzymanie siły ponad wyzwaniami na całym kontynencie północnoamerykańskim. Strategia ta obowiązywała przez ponad sto lat. Dopiero gdy Japończycy zaatakowali Pearl Harbor w 1941 roku, niedoskonałości tej strategii stały się oczywiste: w konsekwencji administracja Franklina D. Roosevelta opracowała nową wielką strategię współpracy z sojusznikami na skalę międzykontynentalną w celu pokonania autorytaryzmu. Strategia ta definiowała amerykańskie podejście przez całą II wojnę światową i zimną wojnę.
Jak pisze Gaddis, ataki terrorystyczne z 11 września sprawiły, że stało się jasne, iż strategia ta jest niewystarczająca do zapewnienia amerykańskiego bezpieczeństwa. Administracja Busha opracowała zatem nową wielką strategię, której fundamenty leżą w dziewiętnastowiecznej tradycji unilateralizmu, prewencji i hegemonii, tym razem w skali globalnej. Pytanie, przed którym stoimy, dotyczy tego, jak skuteczna okaże się ona w obliczu wyzwań XXI wieku. Ta prowokacyjna książka, oparta na doświadczeniach z przeszłości, ale skoncentrowana na teraźniejszości i przyszłości, jest jedną z pierwszych prób udzielenia odpowiedzi przez głównego badacza wielkiej strategii i stosunków międzynarodowych.