Zarządzanie wcześniej niezarządzanymi kolekcjami: Praktyczny przewodnik dla muzeów

Opinie czytelników

Książka jest wysoko oceniana przez czytelników za pouczające i praktyczne podejście do zarządzania zbiorami muzealnymi i archiwalnymi. Zapewnia jasne strategie i pewność dla osób zaangażowanych w zarządzanie zbiorami, dzięki czemu jest cennym źródłem informacji zarówno dla wolontariuszy, jak i profesjonalistów.

Czytelnicy doceniają przejrzysty język książki, praktyczne porady i kompleksowe strategie zarządzania zbiorami. Jest ona uważana za łatwą do zrozumienia i bardzo pomocną zarówno dla nowych, jak i doświadczonych osób w tej dziedzinie.

Choć nie zostało to wyraźnie zaznaczone, niektórzy użytkownicy mogą mieć wrażenie, że tematyka książki może być zbyt wąska lub że niektóre zaawansowane zagadnienia mogą nie być dogłębnie omówione, gdyż recenzje są w przeważającej mierze pozytywne.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Managing Previously Unmanaged Collections: A Practical Guide for Museums

Zawartość książki:

Zarządzanie wcześniej niezarządzanymi kolekcjami może stanowić wyzwanie. Proces zabezpieczania kolekcji i udostępniania jej wymaga sposobu myślenia menedżera kolekcji, a także menedżera projektu.

Docelowymi odbiorcami są muzealnicy z podstawowym przeszkoleniem w zakresie opieki nad zbiorami, którzy mają do czynienia z kolekcjami, które są albo duże (ponad 1000 artefaktów), albo przechowywane w sposób zagmatwany, albo jedno i drugie. Książka jest przewodnikiem krok po kroku, jak podejść do tej sytuacji, zakładając, że nie ma nic do rozpoczęcia, ale kolekcja, która musi zostać udostępniona i osoba, która jest do tego wyznaczona. Chodzi o to, jak zaprowadzić porządek w chaosie, określić, co jest potrzebne pod względem czasu, pieniędzy, personelu i materiałów, dostrzec problemy związane z obiektem i potencjalne zagrożenia oraz wykorzystać siłę sieci do rozwiązania zadania, które w innym przypadku byłoby nierozwiązywalne.

Wiele rozdziałów kończy się „logicznymi wyjściami”, czyli punktami, w których kolekcja jest w stanie pozwalającym na pozostawienie jej następnemu kuratorowi. Powszechnym problemem jest to, że ramy czasowe są często tak napięte, że nie można osiągnąć celu, jakim jest posiadanie kolekcji w dobrym stanie na koniec umowy lub w ustalonym terminie.

Innym częstym scenariuszem może być sytuacja, w której inne projekty stają się ważniejsze i trzeba przerwać pracę nad kolekcją, co może brzmieć znajomo dla wielu dyrektorów małych muzeów. „Logiczne wyjścia” to punkty, w których możesz to zrobić bez ryzyka, że wszystko, co zrobiłeś do tej pory lub od ostatniego »logicznego wyjścia«, było stratą czasu.

Dla wykonawców te „logiczne wyjścia” mogą służyć jako punkty orientacyjne podczas negocjowania prac, które należy wykonać na kolekcji.