Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Governing Gaza: Bureaucracy, Authority, and the Work of Rule, 1917-1967
Nękana politycznymi zawirowaniami i gwałtownymi konfliktami od początku XX wieku, Gaza podlegała wielu władcom. Wciąż nie jest częścią suwerennego państwa, wydawałoby się, że jest zbyt wyjątkowa, aby być odkrywczym miejscem do studiowania rządów.
Ilana Feldman udowadnia, że jest inaczej. Udowadnia, że skupienie się na Strefie Gazy ujawnia wiele na temat tego, jak faktycznie działa rząd, nie tylko w tej małej przestrzeni geograficznej, ale bardziej ogólnie. Doświadczenie Gazy pokazuje, jak ważna jest biurokracja dla przetrwania rządu.
Feldman analizuje służbę cywilną w Gazie pod rządami brytyjskiego mandatu (1917-48) i egipskiej administracji (1948-67). W trakcie tego procesu rzuca światło na to, w jaki sposób władza rządząca jest wytwarzana i reprodukowana; w jaki sposób rząd trwa, nawet w warunkach, które wydają się nie do utrzymania; oraz w jaki sposób rząd wpływa na ludzi i miejsca, którymi rządzi.
Opierając się na badaniach archiwalnych w Gazie, Kairze, Jerozolimie i Londynie, a także dwuletnich badaniach etnograficznych z emerytowanymi urzędnikami służby cywilnej w Gazie, Feldman identyfikuje dwie odrębne i pod pewnymi względami sprzeczne praktyki rządzenia. Naświetla mechanizmy "powtarzalnej władzy" wywodzącej się z drobiazgów codziennej praktyki biurokratycznej, takich jak powtarzanie procedur archiwizacji, gromadzenie dokumentów i nawyki urzędników. Patrząc na świadczenie usług, podkreśla praktykę "taktycznego rządu", celowo ograniczonego sposobu rządzenia, który stawia ograniczone roszczenia dotyczące zdolności rządu, zmieniając się w odpowiedzi na kryzys i działając bez długoterminowego planowania.
Praktyka ta umożliwiła rządowi działanie bez ubiegania się o legitymację: poprzez wstrzymanie kwestii legitymacji. Feldman pokazuje, że rządy w Strefie Gazy były w stanie radzić sobie w trudnych warunkach, choć nie kontrolować ich, wykorzystując zarówno regularność codziennej biurokracji, jak i wyjątkowość praktyki taktycznej.