Zarchiwizuj to, towarzyszu! Lewicowe dziedzictwo i kontrkultura pamięci

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Archive That, Comrade!: Left Legacies and the Counter Culture of Remembrance

Zawartość książki:

Archive That, Comrade! bada kwestie teorii i praktyki archiwalnej, które pojawiają się w każdym projekcie aspirującym do zapewnienia otwartej platformy dla dialogu politycznego i demokratycznej debaty. Jest ona oparta na doświadczeniu autora w pisaniu wspomnień o jego zaangażowaniu w londyńską scenę undergroundową lat sześćdziesiątych, ruchu londyńskich komun ulicznych i okupacji 144 Piccadilly, wydarzenia, które trafiło na pierwsze strony gazet przez dziesięć dni w lipcu 1969 roku.

Po krótkim wprowadzeniu, które przedstawia współczesną scenę „gorączki archiwów”, książka rozważa, co polityczne dziedzictwo kontrkultury lat 60. ujawnia na temat procesu upamiętniania. Następnie wywód otwiera się na omówienie pojęcia dziedzictwa historycznego i jego roli w „dialektyce pokoleń”. Jak dalece archiwum może służyć jako platforma dialogu i debaty między różnymi pokoleniami aktywistów w kulturze, która fetyszyzuje ulotną teraźniejszość, praktykuje głęboką amnezję na temat swojej przeszłości i zamyka socjologiczną wyobraźnię alternatywnej przyszłości? W następnej części przyjrzymy się pojawieniu się złożonego aparatu publicznej sławy i celebrytyzmu wokół spektaklu opozycji i zastanowimy się, czy lewica obaliła, czy tylko odzwierciedliła dominujące formy tworzenia reputacji i publicznego uznania. Czy lewica może ustanowić swój własny, autonomiczny model upamiętniania?

Ostatnia część podejmuje wyzwanie nakreślenia modelu demokratycznego archiwum jako projektu rewizyjnego, tworzącego zasoby do budowania zbiorowej zdolności do podtrzymywania długotrwałych walk. Postscriptum analizuje, w jaki sposób strategie archiwalne alt-prawicy interweniowały w tym momencie, aby opracować politykę fałszywej pamięci.