Zapomniane kredo: pierwotna walka chrześcijaństwa z bigoterią, niewolnictwem i seksizmem

Opinie czytelników

Książka „The Forgotten Creed” autorstwa Stephena Pattersona bada implikacje Listu do Galacjan 3:26-28, argumentując, że odzwierciedla on wczesnochrześcijańskie credo chrzcielne promujące jedność i równość wszystkich ludzi. Dzięki rozległym badaniom naukowym autor łączy historyczne konteksty bigoterii, niewolnictwa i seksizmu, aby pokazać, w jaki sposób pierwsi chrześcijanie dążyli do stworzenia społeczności obejmującej różnorodność. Chociaż książka jest chwalona za przystępność i pouczającą treść, niektórzy czytelnicy uznali ją za nużącą lub uważali, że brakuje jej praktycznego zastosowania w dzisiejszym kontekście.

Przystępny i przyjemny styl pisania, który angażuje czytelnika.

Dokładne badania, które łączą teksty biblijne z kontekstem historycznym i kulturowym.

(na podstawie 16 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Forgotten Creed: Christianity's Original Struggle Against Bigotry, Slavery, and Sexism

Zawartość książki:

Na długo przed tym, jak naśladowcy Jezusa ogłosili go Synem Bożym, Jezus nauczał swoich naśladowców, że oni również są dziećmi Bożymi. To starożytne wyznanie wiary, obecnie prawie zapomniane, jest wciąż zapisane w fałdach listu Pawła Apostoła. Paweł nie stworzył tego wyznania wiary, ani nie przyjął go w pełni, ale zacytował je i w ten sposób zachował na czas, kiedy może ponownie stać się ważne. To starożytne wyznanie wiary nie mówiło nic o Bogu, Chrystusie czy zbawieniu. Jego twierdzenia dotyczyły całej rasy ludzkiej: nie ma rasy, nie ma klasy, nie ma płci.

Oto historia tego pierwszego, zapomnianego wyznania wiary i świata, w którym się ono zrodziło, świata, w którym obawiano się cudzoziemców, niewolnicy byli ludzkimi przedmiotami, a mężczyźni kwestionowali, czy kobiety są naprawdę ludźmi. W tym świecie naśladowcy Jezusa głosili: "Wszyscy jesteście dziećmi Bożymi. Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym". Skąd wzięła się ta niezwykła deklaracja ludzkiej solidarności i co się z nią ostatecznie stało? W jaki sposób chrześcijaństwo stało się pogańską religią, która gardziła Żydami, akceptowała niewolnictwo jako wolę Boga i popierała patriarchat?

Chrześcijańscy teologowie pewnego dnia będą spierać się o naturę Chrystusa, istotę Boga i mechanikę zbawienia. Ale wcześniej, w czasach, gdy Jezus był wciąż świeży w pamięci tych, którzy go znali, argument był inny: w jaki sposób ludzie mogą przezwyciężyć sposoby, w jakie dzielimy się od siebie nawzajem? Czy solidarność jest możliwa poza rasą, klasą i płcią?