Preventing Social Isolation and Loneliness Among Older People
W badaniu tym przeanalizowano bazę dowodową dla interwencji w zakresie promocji zdrowia ukierunkowanych na izolację społeczną i samotność osób starszych. Badanie obejmowało: systematyczny przegląd literatury, badanie projektów w północnej Anglii oraz studia przypadków obejmujące wywiady z personelem i osobami starszymi.
Większość projektów nie była oparta na dowodach, a ich ewaluacja była bardzo zróżnicowana. Przegląd zidentyfikował niewielką liczbę istotnych badań. Skuteczne interwencje były ukierunkowane na zagrożone osoby starsze i umożliwiały uczestnikom pewną kontrolę nad działaniami w ramach projektu.
Osoby starsze rozróżniały samotność chroniczną i sytuacyjną oraz izolację od samotności, co sugeruje potrzebę różnych interwencji. Wiele projektów nie posiadało strategii identyfikacji odizolowanych, samotnych osób starszych.
Dostęp do działań mających na celu złagodzenie izolacji społecznej i samotności wśród osób starszych był często nierówny, dostosowany do oczekiwań uczestników, a nie do potrzeb osób najbardziej odizolowanych i samotnych. Wiele projektów konsultowało się z osobami starszymi powierzchownie, oferując zajęcia, które niekoniecznie spełniały potrzeby odizolowanych, samotnych osób starszych.
