Zapiski historyczne Siódmego lub Królewskiego Pułku Fizylierów

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Historical Records of the Seventh or Royal Regiment of Fusiliers

Zawartość książki:

Regiment został powołany do życia 11 czerwca 1685 r. przez lorda Dartmoutha z upoważnienia króla Jakuba II (list powołujący jest reprodukowany w książce).

Wyposażony w ulepszony rodzaj muszkietu, zwany Fusil, był uważany za lepszy od innych pułków liniowych ze specjalnymi obowiązkami w Tower, co znalazło odzwierciedlenie w jego tytule „Ordnance Regiment”. Był również określany przez króla jako „Nasz Królewski Pułk Fizylierów” i nazwa ta przetrwała do dziś. Zapis ten obejmuje okres od powstania pułku do 1875 roku i jest bardzo nietypowy w swoim układzie, ponieważ składa się z relacji rok po roku; nie ma spisu treści, nie ma rozdziałów, po prostu zaczyna się w 1685 roku i rozwija się wraz z opisem losów pułku każdego roku.

Niektóre wpisy są wzorem zwięzłości, na przykład w latach 1716-1717 odnotowano po prostu „Pułk kontynuował służbę na Minorce” - to dwa lata służby ujęte w pięciu słowach.

Jednak inne lata, takie jak te obejmujące wojnę półwyspową, są długie na strony, a niektóre opisy ujawniają zaciekłość walk. Naoczny świadek akcji 2.

batalionu pod Talaverą odnotowuje: „Niektóre małe zagrody przed prawą stroną Brytyjczyków (2 RF) były zapchane francuskimi trupami, a na jednym małym polu naliczono ponad czterysta ciał”. „Ale to nie tylko bitwy. Oto okno na historię brytyjskiej armii.

Odnotowano tu wszystkie zmiany, jakie zaszły w ciągu dwóch stuleci - zmiany w ubiorze, wyposażeniu, uzbrojeniu, organizacji, placówkach, wynagrodzeniu, kosztach prowizji od zakupu. I oczywiście czytamy, co spotkało Królewskich Fizylierów, ruchy za granicą i w kraju (52 różne stacje w kraju), dyspozycje batalionów, siły, nazwiska oficerów służących, ofiary, nagrody, inspekcje, parady. Jeden z pomników mówi wiele o zagrożeniach związanych ze służbą za granicą: „Poświęcony pamięci stu trzydziestu czterech oficerów i szeregowych, ośmiu kobiet i dwudziestu jeden dzieci, którzy zginęli, gdy pułk stacjonował w Saugor (Indie) od stycznia 1866 r.

do grudnia 1869 r.”. „ Sierżanci wznieśli swój własny pomnik.

Następnie bonus na końcu: nazwiska każdego oficera, który służył w pułku w ciągu tych dwustu lat, wraz z jego historią służby, wymienione w porządku alfabetycznym. Naprawdę imponujące dzieło.