Oryginalny tytuł:
Smell
Zawartość książki:
Choć nieco marginalny w stosunku do innych zmysłów, zapach jest najsilniejszym sposobem zakotwiczenia się w świecie. Podświadomie znajdujemy w nim swoje miejsce, wąchając swoje ciało, ciało osoby obok nas, pomieszczenie, w którym się znajdujemy, kulturę, z którą jesteśmy zaznajomieni.
Istnieje nieustanny przepływ węchowy składający się z ciał, ludzkich i nieludzkich, które są czynnikami generowania, konsumpcji, dyfuzji, reprodukcji i rozpuszczania zapachów. Poruszając się lub zatrzymując, gromadząc się z innymi lub próbując się oddalić, ciała te nieustannie uczestniczą w tym węchowym przepływie, w tym gęstym planetarnym wirze, który nie pozostawia nic na zewnątrz. Prawo stara się prezentować jako racjonalne i obiektywne.
Z drugiej strony, węch jest jednym z najmniej zintegrowanych zmysłów w gmachu prawnym, w porównaniu do, powiedzmy, wzroku i słuchu.
Można to przypisać głównie temu, że tworzenie zapachu i prawa są różne, a nawet antytetyczne. Zapach działa pod prądem, łaskocząc węchowe anteny indywidualnych i zbiorowych ciał, a jednocześnie zwykle ukrywając się za innymi zmysłami.
Z drugiej strony prawo ma interes w tym, by wydawać się obecne, uniwersalne, stałe. Tworzenie zmysłów węchowych opiera się na ich nieuchwytności; tworzenie zmysłów prawnych inwestuje w ich oczywistość. A jednak, jak pokazuje niniejszy tom, te dwa aspekty mogą oddziaływać na siebie w najbardziej nieoczekiwany sposób.
Jeśli już, to zapach wpływa na sposób, w jaki prawo konceptualizuje i kontekstualizuje swoją własną aktualność. Zapach wydobywa prawo na światło dzienne, pozwalając mu pokazać swoje podbrzusze, nieuchwytne tworzenie zmysłów, które niezmiennie poświęcane jest na rzecz konieczności zapewnienia stałości wrażeń prawnych. Jednak fragmentaryczna, nieciągła i niestabilna natura zapachu, pomimo całego związanego z nią uporządkowania, stanowi szczególne wyzwanie dla prawa.
Niniejszy tom ma na celu zbadanie tego momentu.
