Contamination and Purity in Early Modern Art and Architecture
Koncepcje czystości i skażenia zajmowały wczesnonowożytnych Europejczyków w sposób fundamentalny, kształtując praktycznie każdy aspekt ich życia, nie tylko sposób, w jaki tworzyli i doświadczali dzieł sztuki i środowiska zbudowanego.
W epoce, w której ogromna liczba obiektów i ludzi była w ruchu, nastąpił gwałtowny rozwój nowych technologii artystycznych i budowlanych, a wstrząsy religijne wywarły nową presję na sztukę i jej instytucje, obawy dotyczące tego, co czyste i skażone - rozróżnienia między czystym i nieczystym, identycznością i różnicą, jaźnią i innym, organizacją i jej brakiem - nabrały większego znaczenia. W tej serii esejów o szerokim zasięgu geograficznym i metodologicznym trzynastu czołowych historyków sztuki i architektury zmaga się ze złożonymi sposobami, w jakie wczesnonowożytni aktorzy negocjowali te obawy, obejmując tematy tak różnorodne, jak niedokończone rzeźby Michała Anioła, weneckie szpitale dżumy, hiszpańsko-muzułmańskie gobeliny i waluta awaryjna.
Powstały w ten sposób tom oferuje zaskakujące nowe spojrzenie na ten okres oraz na współczesną dyscyplinę historii sztuki i architektury.