Zamknąć w klatce czerwonego smoka: Seato i obrona Azji Południowo-Wschodniej, 1955-1965

Oryginalny tytuł:

To Cage the Red Dragon: Seato and the Defence of Southeast Asia, 1955-1965

Zawartość książki:

Organizacja Traktatu Południowo-Wschodniej Azji (SEATO) była centralnym punktem zachodnich wysiłków wojskowych mających na celu powstrzymanie, a w razie potrzeby pokonanie, komunistycznej agresji w Azji Południowo-Wschodniej w latach 1955-1965. Misja ta zakończyła się całkowitym sukcesem, a żaden z regionalnych członków SEATO (Pakistan, Tajlandia czy Filipiny) nie poddał się komunistycznym rządom, ani wtedy, ani później.

Większość krajów Azji Południowo-Wschodniej wyłoniła się z geostrategicznych słabości bezpośredniego okresu postkolonialnego, nieporuszona wysiłkami lokalnych (lub zagranicznych) ruchów komunistycznych. To Cage the Red Dragon analizuje rolę SEATO w ciągu pierwszych dziesięciu lat jako sojuszu wojskowego, który pomógł zapewnić ten wynik. Książka szczegółowo opisuje również działania państw członkowskich (zwłaszcza Francji i Pakistanu), które doprowadziły Stany Zjednoczone, głównego orędownika SEATO, do odsunięcia sojuszu na bok w 1965 roku, co przyspieszyło jego późniejszy szybki upadek.

To Cage the Red Dragon podważa popularne założenie, że sojusz był pustym blefem, "papierowym tygrysem", jeszcze zanim druga wojna indochińska (1965-75) uczyniła go nieistotnym. W rzeczywistości przez pierwsze dziesięć lat istnienia SEATO było głównym narzędziem zachodniego planowania obrony antykomunistycznej i współpracy w regionie.

SEATO zapewniło zachodnim działaniom obronnym w Azji Południowo-Wschodniej spójność, której tak bardzo potrzebowały w czasach niestabilności i niepewności w regionie, a Stany Zjednoczone zdecydowanie oparły się wszelkim próbom sojuszników wciągnięcia ich w inne wielostronne lub dwustronne porozumienia w zakresie bezpieczeństwa. Sojusz wniósł istotny i trwały wkład w bezpieczeństwo Azji Południowo-Wschodniej we wczesnych dniach zimnej wojny.