Ocena:
Recenzje książki Danielle Deulen „The Riots” chwalą jej zawiłą fabułę, żywe opisy i surową głębię emocjonalną. Eseje łączą w sobie osobiste doświadczenia, które są zarówno trudne, jak i piękne, zapewniając czytelnikom wgląd w życie autorki. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że styl narracji jest mylący ze względu na nieliniową strukturę, a istnieją obawy dotyczące częstego używania mocnego języka i tematów, które mogą nie być odpowiednie dla młodszych czytelników.
Zalety:⬤ Żywe, oszałamiające opisy i obrazy, które urzekają czytelników.
⬤ Silny oddźwięk emocjonalny, zapewniający głębokie zrozumienie złożonych doświadczeń życiowych.
⬤ Szczery i bezpośredni styl pisania, który nie unika trudnych tematów.
⬤ Wciągająca narracja, która skłania do refleksji i przemyśleń, zwłaszcza na temat rodziny i osobistych wyzwań.
⬤ Nieliniowa narracja może być myląca i może brakować wyraźnego rozwoju fabuły.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać częste używanie mocnego języka za zniechęcające.
⬤ Tematy i treść mogą być zbyt dojrzałe dla młodszych odbiorców, ponieważ niektóre recenzje sugerują, że lepiej nadaje się dla dojrzałych młodych dorosłych.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
The Riots
Nieustannie zaskakujące, te osobiste eseje badają atrakcje i niebezpieczeństwa intymności oraz przemoc, która często pojawia się w bliskich związkach. Zręczne opowiadanie historii i dialogi Deulen wciągają czytelnika w skomplikowane pytania dotyczące klasy, rasy i płci.
W "Aperture" rozważa, w jaki sposób przyczyniła się do izolacji swojego autystycznego brata od rodziny i świata. W "Kradzieży" bada romantyczne historie swojej matki o konkwistadorach w kontekście meksykańskiego dziedzictwa jej dwurodzinnej rodziny. W całym zbiorze Deulen eksperymentuje formalnie, przeplatając tradycyjną narrację z esejami "martwej natury" i kolażami, które charakteryzują konkretny czas, miejsce i wrażliwość.
Deulen jest niezwykła w swojej zdolności do przedstawiania własnego zagubienia i winy, a także pisze ze współczuciem dla innych, takich jak jej własny samobójczy i nieprzewidywalny ojciec lub chłopiec z jej klasy, który podpala włosy nauczyciela. Po części dlatego, że sama tak słabo pasuje do tożsamości, które można by jej przypisać - z wyglądu biała, w rzeczywistości jest w połowie Latynoską; wychowana w biednej dzielnicy, zdobyła wykształcenie związane z klasą średnią - Deulen postrzega "inność" jako bezużyteczną kategorię i wroga intymności, którą przyjmuje pomimo ryzyka.
The Riots ma na celu stworzenie tego, co Frost nazwał "chwilowym zatrzymaniem się przed zamieszaniem", a Deulen bada swój własny akt tworzenia, nawet gdy używa rzemiosła pisarskiego, aby umieścić nawiasy wokół chaosu ciągłego życia.