Miss Rollins in Love
Kiedy Thomas J. Ferraro ogłosił pisarstwo włosko-amerykańskie "jedną z lepiej strzeżonych tajemnic literackich (XX) wieku", miał na myśli między innymi Garibaldiego M.
Lapollę. Trzy opublikowane powieści Lapolli - The Fire in the Flesh (1931), Miss Rollins in Love (1932) i The Grand Gennaro (1932) - w szczegółowy i wrażliwy sposób traktują o codziennym życiu we włoskim Harlemie z początku XX wieku, i The Grand Gennaro (1935) - stanowią kamień węgielny wczesnej włosko-amerykańskiej fikcji dla czytelników zaznajomionych z takimi postaciami jak Silvio Villa, Giuseppe Cautela, Louis Forgione, Frances Winwar, John Fante, Mari Tomasi, Pietro di Donato, Guido d'Agostino i Jerre Mangione. Pisarstwo Garibaldiego M.
Lapolli nie przyciągnęło jednak uwagi, na jaką zasługuje, pomimo jego renomy wśród badaczy literatury włosko-amerykańskiej, podobieństwa jego fikcji do kanonicznych pisarzy etnicznych, takich jak Abraham Cahan i Anzia Yezierska, oraz niedawnego wejścia do kanonu innych włosko-amerykańskich pisarzy fikcji (takich jak Pietro di Donato i John Fante). Z pewnością jednym z oczywistych powodów jest niedostępność.
Podczas gdy powieści Lapolli były ogólnie dobrze recenzowane - zwłaszcza The Grand Gennaro, uważane za jego najlepsze dzieło - szybko wyszły z druku. I pomimo wznowienia przez Arno Press jego pierwszej i ostatniej powieści w 1975 roku, nazwisko Garibaldiego M.
Lapolli nadal pozostaje w niezasłużonym zapomnieniu; może być najlepiej strzeżoną tajemnicą literatury włosko-amerykańskiej.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)