Disturbers of the Peace: Representations of Madness in Anglophone Caribbean Literature
Badając powszechność szaleństwa w karaibskich tekstach napisanych w języku angielskim w połowie XX wieku, Kelly Baker Josephs koncentruje się na znanych pisarzach, takich jak Jean Rhys, V.S.
Naipaul i Derek Walcott, a także na pisarzach niedocenianych, takich jak Sylvia Wynter i Erna Brodber. Ponieważ postacie szaleńców często pojawiają się w literaturze karaibskiej wywodzącej się z tradycji francuskiej, hiszpańskiej i angielskiej - w rolach od epizodycznych po pierwszoosobowych narratorów - autor uważa szaleństwo za część zachodnioindyjskiej estetyki literackiej.
Argumentuje, że stosunkowo skondensowana dekolonizacja anglojęzycznych wysp w latach 60. i 70. XX wieku sprawia, że literatura napisana w języku angielskim w tym czasie jest szczególnie bogata w badanie funkcji szaleństwa w literackiej krytyce kolonializmu i karaibskiego projektu tworzenia narodu.
Kreśląc powiązania między szaleństwem a literaturą, płcią i religią, książka ta przemawia nie tylko do dziedziny studiów karaibskich, ale także do literatury kolonialnej i postkolonialnej w ogóle. Tom zamyka studium dwudziestopierwszowiecznej literatury karaibskiej diaspory, pokazujące, że karaibscy pisarze wciąż zwracają się ku reprezentacjom szaleństwa, aby przedstawić swoje zmieniające się światy.
