Ocena:
Książka „The Forbidden Lunchbox” autorstwa Richarda Modiano jest powszechnie chwalona za wciągającą poezję, która bada codzienne życie i przeplata osobiste doświadczenia z odniesieniami historycznymi i kulturowymi. Recenzenci doceniają jej bezpośredniość i emocjonalny wydźwięk, podkreślając jej przystępność w porównaniu do bardziej zawiłej współczesnej poezji. Jednak niektóre recenzje nie wspominają wyraźnie o wadach, co prowadzi do ograniczonej odpowiedzi na temat wad.
Zalety:⬤ Bogata i wciągająca poezja, która oddaje codzienne życie i osobiste doświadczenia.
⬤ Przemyślane odniesienia do wydarzeń historycznych i kultury popularnej.
⬤ Bezpośredni i prosty język, który trafia do szerokiego grona odbiorców.
⬤ Poczucie radości i uznania dla historii kultury i innych artystów.
Niektórzy recenzenci mogą uznać poezję za mniej rygorystyczną pod względem akademickim niż inne współczesne prace, ale konkretne wady nie są wyraźnie wymienione.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
The Forbidden Lunchbox
Istotny, żywy, przepysznie dosadny, Modiano, król sceny literackiej LA, podróżuje w czasie od kawiarni po bary, zajmując przestrzeń między samotnie siedzącymi kobietami w szminkach a intymnymi portretami Bukowskiego i Beli Lugosiego.
Scenariusze pozornie przyziemne wyskakują z kartki, bogate, pełne tempa wiersze płyną gdzieś w pobliżu rzeki LA, gdzie kapie szpitalny deszcz, gdzie „sen jest pochowany w jaskiniach zamieszkanych przez lemury” lub żyją w atomowych pudełkach na lunch w Hiroszimie. Napisany w oszczędnym, szalonym tempie, zarówno skomplikowanym, jak i wciągającym, ten mistrz frazy z kamienia szlachetnego, „zdziczałe koty wzywające partnerów”, Modiano podchodzi do wiersza jak złodziej, którego nie widzisz, spokojnie, cicho zatrzymując, wersami, które płoną, elektryzują umysł, „ukrywając się w płomieniu pojedynczej zapałki, czekając, by podpalić twoje martwe ciało”.
Pam Ward, autorka Want Some Get Some, Bad Girls Burn Slow.
