Zajęty to nie połowa sukcesu

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwaloną lekturą, która zagłębia się w życie bohaterów poruszających się po różnych stylach życia w Los Angeles, podkreślając ich indywidualność, jednocześnie łącząc ich poprzez nadrzędne tematy. Narracja ukazuje silne więzi emocjonalne, osobiste zmagania i akceptację, szczególnie w społeczności LGBTQ+.

⬤ Wciągający rozwój postaci z odrębnymi głosami i perspektywami.
⬤ Bogaty i opisowy portret Los Angeles, który sprawia wrażenie autentycznego.
⬤ Wnikliwe tematy dotyczące złożoności życia i znaczenia zrozumienia innych.
⬤ Silna reprezentacja czarnoskórych, queerowych i niebinarnych postaci.
⬤ Serdeczne relacje i zrozumiałe momenty, które rezonują z różnorodną publicznością.

⬤ Niektóre postacie mogą być postrzegane jako mniej przychylne, takie jak matka Elijaha, Brenda, która jest postrzegana negatywnie.
⬤ Kilka postaci, takich jak Trevor, może czasami wydawać się niespójnych lub zagmatwanych.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Busy Ain't the Half of It

Zawartość książki:

Elijah Golden i Justin Monroe to wujek i siostrzeniec z eklektycznymi karierami, przyjaciółmi i rodziną w Los Angeles, próbujący znaleźć radość w swoim życiu. Wtedy ich światy zmieniają się w sposób, którego nikt się nie spodziewa.

Elijah, oddany teatroman, za dnia bierze udział w przesłuchaniach, nocami gra w teatrze, a w weekendy pracuje na dwa etaty. Mając wystarczająco dużo życia dla trzech osób, utrzymuje swoją niedawno rozwiedzioną partnerkę Zair w błogostanie... dopóki sekrety i prawdziwe dramaty nie wystawią ich miłości na próbę.

Justin, wujek Elijah, jest samotnym ojcem nastoletnich bliźniaków i dziennikarzem telewizyjnym, który został zastąpiony na stanowisku prezentera po przybyciu nowego kierownictwa. Nie będąc już w oczach opinii publicznej, Justin może w końcu żyć w zgodzie ze swoją seksualnością. Randki i romanse - Justin jest gotowy na zabawę. Konflikty z ojcostwem i karierą - nie będzie ich miał.

Elijah i Justin szukają szczęścia na zawsze, ale czy są zbyt zajęci, by je dostrzec?