Zagubiony w języku i dźwięku: Albo jak znalazłam drogę do sztuki: Eseje

Opinie czytelników

„Zagubiona w języku i dźwięku” Ntozake Shange to głęboka eksploracja jej artystycznej podróży i tożsamości, napisana w unikalnym stylu, który łączy poezję i prozę. Książka podkreśla jej refleksje na temat rasy, kobiecości i sztuki, dzięki czemu jest fascynującą lekturą zarówno dla fanów, jak i nowych czytelników.

Książka oferuje bogaty szkic autobiograficzny, ukazujący językowy hart ducha i artystyczny głos Shange. Napisana jest w unikalnym stylu, który utrzymuje zaangażowanie czytelnika, a krótkie, tematyczne rozdziały dostarczają inspiracji. Autorka z powodzeniem przekazuje głębokie emocje i spostrzeżenia na temat sztuki, rasy i kobiecości, prowadząc do rytmicznego i celowego doświadczenia czytelniczego.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać włączenie niektórych esejów, takich jak „2 live crew”, za przestarzałe lub zakłócające ogólny przepływ kolekcji. Ponadto pojawiły się drobne obawy dotyczące fizycznego stanu książki, takie jak ślady na zewnętrznej krawędzi, które mogą rozczarować kolekcjonerów.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Lost in Language & Sound: Or How I Found My Way to the Arts: Essays

Zawartość książki:

Tętniąca życiem i witalna kolekcja, która celebruje trzy najważniejsze muzy w życiu i twórczości Ntozake Shange - język, muzykę i taniec.

W tej głęboko osobistej książce, zagubionej w języku i dźwięku, słynna pisarka zastanawia się nad tym, co to znaczy być artystą, kobietą i kobietą kolorową poprzez piękne połączenie wspomnień i esejów. Opisuje, gdzie zaczęła się jej miłość do sił twórczych - w jej domu z dzieciństwa, miejscu, w którym królowała wyobraźnia, a nuda nie była dozwolona. Eseje opowiadają różne historie, od przejmującego pochodzenia jej słynnej sztuki "dla kolorowych dziewcząt" po to, dlaczego Shange musiała zdekonstruować język angielski, aby ta produkcja zadziałała, od intensywności kobiecego doświadczenia i czarnego doświadczenia jako odrębnych bytów po trudność życia w obu życiach jednocześnie; od intensywnej miłości do jazzu, którą obdarzył ją ojciec, po podobną obsesję na punkcie tańca, która pochodziła od jej matki.

Z głęboką szczerością, uwagą i legendarną szczerością, kolekcja Shange przechodzi od areny publicznej do prywatnej, zbierając po drodze pasje i spostrzeżenia autorki, która pisze z "tak wyjątkową troską i pięknem, że każdy może odnieść się do jej przesłania" (Clive Barnes, The New York Times ).