Lost Horizon
Przyjmując za punkt wyjścia detaliczną utopię amerykańskich centrów handlowych - połączenie placu miejskiego, ogrodu i stacji kosmicznej - Lost Horizon rozwija się spiralnie przez autostrady międzystanowe i kolejowe, by dotknąć parków narodowych, lokalnych atrakcji, postojów dla ciężarówek, dużych sklepów, pasaży handlowych, salonów tatuażu, platform wiertniczych, kwiaciarni i punktów odbioru bagażu.
W nieustannym ruchu tego długiego na całą książkę wiersza, nieprzerwanego zwrotkami ani rozdziałami, Farrell przedkłada obserwację nad osąd i szuka skrzyżowania kulturowego mitu z wizerunkiem marki. Wiersz przemawia spomiędzy fontanny w centrum handlowym i studni życzeń, księżniczki Disneya i królowej Spensera, szlachetnego bohatera i podglądacza.
Lost Horizon to wiersz, który kataloguje i indeksuje zderzenie fantazji wysokich i niskich.