Zaginiony język szaleństwa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Lost Language of Crazy

Zawartość książki:

"THE LOST LANGUAGE OF CRAZY" zgłębia delikatne zawiłości rodziny, zdrowia psychicznego i tożsamości, podążając za pewną dziewczyną w trudnej, ale afirmującej życie podróży odkrywania siebie. Napisana ze szczerością i humorem, Pamela Laskin fachowo wciąga nas w tętniący życiem, złożony świat młodej, kreatywnej duszy, która w poszukiwaniu wielu znaczeń szaleństwa odkrywa wiele twarzy miłości".

- Amber Smith, autorka bestsellerów New York Timesa "The Way I Used to Be", "The Last to Let Go" i "Something Like Gravity".

Pamela Laskin opowiada porywającą historię o stracie, zagubieniu i złamanym sercu, opartą na jej własnym dzieciństwie - zachowując przy tym błyskotliwy humor i pełne współczucie, które są filarami jej twórczości. Gdy zbliżałem się do końca, moje oczy wypełniły się łzami, nie ze smutku, ale z pełnej emocjonalnej przejażdżki, którą zapewnia The Lost Language of Crazy. To współczesna opowieść, z którą każdy młody człowiek zmagający się z dorosłością w tym szalonym świecie będzie mógł się utożsamić.

- Suzanne Weyn, autorka trylogii The Barcode Tattoo.

--.

Czy to możliwe, by obudzić się pewnego dnia i zostać pozbawionym słów? Dla pisarza byłby to niewyobrażalny koszmar, ale dla każdego z nas byłaby to przerażająca próba. Co się dzieje, gdy tracimy głos? Z drugiej strony, co się dzieje, gdy dręczy nas wiele głosów?

THE LOST LANGUAGE OF CRAZY eksploruje teren choroby psychicznej z punktu widzenia dwunastoletniej narratorki, Penny, która dorastała wierząc, że jej matka nie żyje. Powieść rozpoczyna się od pragnienia bohaterki, by dokończyć pisanie sztuki, czego nie jest w stanie zrobić, ponieważ nie wie, jak sztuka się kończy, podczas gdy jej najlepsza przyjaciółka, niegdyś dziewczyna, pragnie zagrać ojca. Jest to opowieść o słowach i języku; pomieszaniu płci i otaczających ją tajemnicach; milczeniu i kłamstwach; chorobie psychicznej i podróży pisarza.

Centralnym punktem książki jest założenie, że wszyscy mamy głęboko zakopane jaźnie, a te pochówki powodują niestabilność psychiczną, która staje się narracją, którą przynosimy światu.

Wszyscy bohaterowie stają przed wyzwaniem, ponieważ ich głos i tożsamość są w jakiś sposób uciszane przez oczekiwania rodzinne i społeczne; oni i czytelnik rozumieją prawdę obserwacji e. e. cummingsa, że: "Być nikim poza sobą - w świecie, który robi wszystko, co w jego mocy, nocą i dniem, aby uczynić cię kimś innym - oznacza stoczyć najtrudniejszą bitwę, jaką może stoczyć każdy człowiek; i nigdy nie przestawać walczyć".