Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Freddy'ego Silvy jest chwalona za dogłębne badania i jakość edukacyjną, skupiając się na starożytnych tradycjach duchowych i oferując alternatywne spojrzenie na historię i religię. Wielu czytelników docenia jej szczegółową eksplorację rytuałów inicjacyjnych i starożytnej mądrości. Niektórzy jednak uważają, że może ona zawierać nieścisłości lub przedstawiać zbyt ambitne pomysły, a niektórzy uważają, że informacje są przestarzałe lub brakuje im wyjątkowości.
Zalety:Dobrze zbadane i pouczające, głębokie spojrzenie na starożytne praktyki, wciągający styl pisania, treści edukacyjne, intrygujące alternatywne spojrzenie na chrześcijaństwo i przemawia do tych, którzy szukają głębszego zrozumienia duchowości i historii.
Wady:Niektóre recenzje podkreślają potencjalne problemy z tłumaczeniem, poczucie przesady w prezentowanych teoriach, nieaktualne informacje w porównaniu z szybko rozwijającymi się tematami oraz możliwość, że treść może nie współgrać z tradycyjnymi poglądami na chrześcijaństwo.
(na podstawie 36 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Lost Art of Resurrection: Initiation, Secret Chambers, and the Quest for the Otherworld
Zawartość książki:
Ujawnia radykalną starożytną praktykę żywego zmartwychwstania, w której inicjowani rytualnie umierali i odradzali się w stanie wyższej świadomości.
- Eksploruje praktyki inicjacji żywego zmartwychwstania z kultur świata, w tym tradycji egipskich, greckich, gnostyckich, chińskich, celtyckich i rdzennych Amerykanów.
- Opisuje sekretne komnaty i świątynie, w których Tajemne Szkoły praktykowały "wskrzeszanie zmarłych".
- Pokazuje, dlaczego praktyka ta została uznana za herezję i stłumiona przez Kościół.
Ponad dwa tysiące lat przed zmartwychwstaniem Jezusa, wtajemniczeni z duchowych tradycji na całym świecie praktykowali już tajny mistyczny rytuał, w którym metaforycznie umierali i odradzali się w wyższym stanie duchowym. Podczas tego żywego zmartwychwstania doświadczali transformującego duchowego przebudzenia, które ujawniało naturę rzeczywistości i cel duszy, opisywany jako "powstanie z martwych".
Badając praktykę żywego zmartwychwstania w starożytnych tradycjach egipskich, fenickich, greckich, perskich, indyjskich, japońskich, chińskich, celtyckich i rdzennych Amerykanów, Freddy Silva wyjaśnia, w jaki sposób zmartwychwstanie nigdy nie było przeznaczone dla zmarłych, ale dla żywych - fakt ten jest potwierdzony przez zatajoną gnostycką Ewangelię Filipa: "Ci, którzy mówią, że najpierw umrą, a potem powstaną, są w błędzie. Jeśli za życia nie dostąpią zmartwychwstania, to po śmierci nic nie otrzymają". Ujawnia, że praktyki te były nie tylko powszechne w starożytnym świecie, ale także miały podobne aspekty w każdej tradycji: wtajemniczeni byli prowadzeni przez serię trudnych prób, wycofywali się na trzy dni do jaskini lub zamkniętego pokoju, często nazywanego "komnatą ślubną", i będąc poza ciałem, stali się w pełni świadomi podróży w zaświaty. Po powrocie do ciała byli prowadzeni przez kapłanów lub kapłanki, aby być świadkami wschodu Syriusza lub równonocy.
Silva opisuje niektóre z tajnych komnat na całym świecie, w których odprawiano ten rytuał, w tym tak zwany grobowiec Thutmosisa III w Egipcie, który zawierał pusty sarkofag i szczegółowe instrukcje dla żywych, jak wejść do Zaświatów i powrócić żywym. Ujawnia, dlaczego ezoteryczne i gnostyckie sekty twierdziły, że dosłowne zmartwychwstanie Jezusa promowane przez Kościół było oszustwem i jak Kościół nazwał wszystkie żywe praktyki zmartwychwstania herezją, bezlitośnie prześladując gnostyków, aby stłumić wiedzę o tym samowzmacniającym doświadczeniu. Pokazuje, jak templariusze ożywili te koncepcje i jak przetrwały one do dziś w masonerii.
Badając ukrytą sztukę żywego zmartwychwstania, Silva pokazuje, jak to osobiste doświadczenie boskości otworzyło drogę do samowzmocnienia i wyższej świadomości, prowadząc wtajemniczonych, takich jak Platon, do opisania go jako szczytu rozwoju duchowego.
