Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada wysiłki RAF Missing Research and Enquiry Service w lokalizowaniu i identyfikowaniu lotników zaginionych podczas II wojny światowej. Zapewnia szczegółowy wgląd w ten mało znany aspekt historii wojennej, podkreślając jednocześnie poświęcenie zaangażowanych osób.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i dobrze napisana, oferując fascynujące spojrzenie na pracę MRES. Czytelnicy docenili szczegółowe relacje, informacje techniczne i pełne szacunku podejście do tematu. Wielu uznało ją za inspirującą i pouczającą, szczególnie dla tych, którzy mają osobiste powiązania z zaginionymi załogami samolotów. Liczne zdjęcia i załączniki stanowią wartość dodaną.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważali, że książka nie jest wystarczająco obszerna i mogłaby zawierać więcej osobistych anegdot i historii o odzyskiwaniu samolotów. Inni zauważyli, że czasami jest ona zbyt szczegółowa, przypominając raport rządowy. Wyrażono również frustrację z powodu ograniczonego dostępu do rejestrów RAF, co ograniczyło informacje, które można było w nich zawrzeć.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Missing Believed Killed: Casualty Policy and the Missing Research and Enquiry Service 1939-1952
Zawartość książki:
We wczesnych latach II wojny światowej szybko okazało się, że system poszukiwania szczątków załóg RAF-u uznanych za „zaginione i zabite” był całkowicie nieadekwatny.
Sekcja Poszukiwań Zaginionych (MRS) Ministerstwa Lotnictwa została utworzona w 1941 roku, aby rozwiązać ten problem. Zbierała ona i zestawiała raporty wywiadowcze z szerokiej gamy oficjalnych, nieoficjalnych i tajnych źródeł, próbując ustalić los zaginionych załóg samolotów, wykorzystując prace kryminalistyczne lub częściowo kryminalistyczne do identyfikacji rzeczy osobistych przekazywanych tajnymi kanałami lub ciał wyrzuconych na brzeg Wielkiej Brytanii.
W 1944 roku MRS wysłał do Francji niewielki, czternastoosobowy zespół, którego zadaniem było poszukiwanie zaginionych na ziemi. Przy 42 000 zaginionych mężczyzn, ich osiągnięcia były ograniczone, chociaż wiele pożytecznej pracy wykonano dzięki kontaktom we francuskim ruchu oporu. Książka wyjaśnia, dlaczego mężczyźni zgłosili się na ochotnika do tej pracy i dlaczego pracowali tak długo przy tak makabrycznym zadaniu.
W obliczu trudności terenowych i klimatycznych, od koła podbiegunowego po dżungle Birmy i Niemiec, nie wiedząc, czy miejscowa ludność będzie przyjazna czy wroga. Książka wyjaśnia również, w jaki sposób śledzić członków RAF-u zarówno poprzez rejestry osobowe, jak i operacyjne, gdzie te rejestry są przechowywane i jak uzyskać do nich dostęp.
