Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 26 głosach.
Reported Missing in the Great War: 100 Years of Searching for the Truth
Spośród miliona brytyjskiego i imperialnego personelu wojskowego, który zginął w akcji.
Zmarli z powodu ran, chorób lub obrażeń.
lub uznanych za zaginionych podczas I wojny światowej, ponad pół miliona nie ma znanego grobu. Spośród nich prawie 188 000 jest pochowanych anonimowo na cmentarzach Commonwealth War Graves Commission, z kamieniem opatrzonym epitafium "Known Unto God". Szczątki kolejnych 339 000 leżą rozrzucone po wojennych polach bitew, pochowane w oznaczonych grobach, które zostały następnie zatarte, gdy linie frontu przesuwały się do tyłu i do przodu, lub zniszczone na zawsze w masakrze, jaką zmechanizowana wojna wyrządziła ludzkiemu ciału.
Rodziny tych, którzy zostali uznani za zaginionych, mogły czekać miesiące dręczącej niepewności, ponieważ prowadzono poszukiwania w celu ustalenia dokładnego losu ich bliskich. Czasami krążyły plotki, że dana osoba dochodziła do siebie po ranach w szpitalu, nie mogła skontaktować się z rodziną lub została wzięta do niewoli przez wroga, powodując toksyczną mieszankę nadziei, zabarwioną niepokojem, a następnie zrozpaczoną potwierdzeniem śmierci.
Ta książka śledzi historię usług poszukiwawczych, które zostały ustanowione, aby pomóc rodzinom w uzyskaniu ostatecznych wiadomości o ich zaginionych bliskich. Następnie, korzystając z wcześniej niepublikowanych materiałów, z których większość była pieczołowicie przechowywana w rodzinnych archiwach przez ponad sto lat, opisano życie ośmiu żołnierzy, których rodziny nie miały znanego miejsca spoczynku po zakończeniu wojny. Ci młodzi mężczyźni, których życie było pełne obietnic, zniknęli z powierzchni ziemi. Opisano okoliczności ich śmierci i żmudne wysiłki podejmowane zarówno przez członków rodzin, jak i organizacje publiczne i wolontariackie, aby zebrać informacje, które można było znaleźć. Przeanalizowano ostateczną akceptację rzeczywistości śmierci i potrzebę odpowiedniego upamiętnienia życia tych, którzy nie mieliby oznaczonego grobu. W przypadku trzech z ośmiu mężczyzn niedawne odkrycia oznaczały, że ponad sto lat od czasu, gdy zostali uznani za zaginionych, ich szczątki zostały zidentyfikowane, co pozwoliło rodzinom na pewien stopień zamknięcia.
