Ocena:
Książka przedstawia silny argument za reparacjami jako środkiem pokuty, przebaczenia i pojednania rasowego, sugerując nowy model radzenia sobie z historycznymi niesprawiedliwościami. Niektórzy czytelnicy uważają jednak, że argumentacja jest słaba i nieprzekonująca w uzasadnianiu reparacji.
Zalety:⬤ Przedstawia przekonujący i rozsądny model zadośćuczynienia.
⬤ Opowiada się za prawdą, samorealizacją i pojednaniem, a nie za czysto finansowymi środkami zaradczymi.
⬤ Polecana dla poważnych naukowców i entuzjastów historii.
⬤ Pozytywne doświadczenia zakupowe dla czytelników, w tym dobre ceny i stan.
⬤ Niektórzy twierdzą, że argumenty za reparacjami są słabe i brakuje im głębi.
⬤ Krytycy twierdzą, że argumentacja zbyt mocno opiera się na porównaniach z innymi krajami, takimi jak Niemcy, bez odniesienia się do kluczowych obaw dotyczących konsekwencji dla osób nie-czarnych.
⬤ Książka może nie przekonać tych, którzy są sceptycznie nastawieni do potrzeby reparacji.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Atonement and Forgiveness: A New Model for Black Reparations
Roy L. Brooks zmienia oblicze jednej z najważniejszych, kontrowersyjnych i źle rozumianych kwestii naszych czasów w tej daleko idącej ponownej ocenie rosnącej debaty na temat zadośćuczynienia dla czarnych. Atonement and Forgiveness przenosi punkt ciężkości z wstecznej kwestii odszkodowań dla ofiar na bardziej przyszłościowe pojednanie rasowe. Oferując kompleksowe omówienie historii czarnego ruchu zadośćuczynienia, książka ta przedstawia nowy, potężny plan naprawy zniszczonych relacji między rządem federalnym a czarnymi Amerykanami w następstwie 240 lat niewolnictwa i kolejnych 100 lat sankcjonowanej przez rząd segregacji rasowej.
Kluczem do wizji Brooksa jest wyraźny sygnał rządu, że rozumie on skalę okrucieństwa, jakiego dopuścił się wobec niewinnych ludzi, że bierze na siebie pełną odpowiedzialność i że publicznie prosi o przebaczenie - innymi słowy, że przeprasza. Brooks wyjaśnia, że rząd musi uczynić te przeprosiny wiarygodnymi poprzez namacalny akt, który zamieni retorykę przeprosin w znaczącą, materialną rzeczywistość, czyli poprzez zadośćuczynienie. Przeprosiny i zadośćuczynienie razem stanowią zadośćuczynienie. Zadośćuczynienie z kolei nakłada na czarnoskórych Amerykanów wzajemny obywatelski obowiązek przebaczenia, co pozwala czarnoskórym Amerykanom zacząć rezygnować z urazy na tle rasowym i zacząć ufać zaangażowaniu rządu w równość rasową.
Odważna propozycja Brooksa sytuuje argument za reparacjami w szerszych, międzynarodowych ramach - a mianowicie w postholokaustowej wizji odpowiedzialności rządu za ludobójstwo, niewolnictwo, apartheid i podobne akty niesprawiedliwości. Atonement and Forgiveness z pasją i przekonaniem przekonuje, że tylko w tym duchu podwyższonej moralności, tożsamości, egalitaryzmu i sprawiedliwości naprawczej może nastąpić prawdziwe pojednanie rasowe w Ameryce.
