Zaczekaj na mnie

Opinie czytelników

Książka jest szczerą opowieścią o miłości, stracie i emocjonalnym uzdrowieniu, która głęboko rezonuje z czytelnikami. Ogólnie rzecz biorąc, choć wielu uznało ją za potężną i pięknie napisaną, niektórzy uważali, że brakuje jej subtelności i głębi w rozwoju postaci.

Książka jest dobrze napisana, wciągająca, ma emocjonalny wpływ i oferuje fascynującą historię miłosną. Czytelnicy zauważyli jej zdolność do wywoływania silnych uczuć i opisali ją jako wciągającą, z głębokimi postaciami i wzruszającą narracją.

Niektórzy czytelnicy krytykowali książkę jako przeciętną, z nagłym zakończeniem i przewidywalną fabułą. Kilku z nich odczuwało brak emocjonalnego związku z bohaterami, a niektórzy uznali, że autor zbyt dosadnie przedstawił wątki i podobieństwa.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wait for Me

Zawartość książki:

Wait for Me to głęboko poruszająca opowieść o etapach żałoby i nadziei, która nieuchronnie powraca po tragedii.

W dniu swoich 73. urodzin Nicholi siedzi samotnie na werandzie, ogarnięty smutkiem i przepełniony poczuciem winy z powodu śmierci swojej pierwszej miłości i rozpoczęcia życia bez niej. To jego rutyna: każdego ranka siedzi na zewnątrz, wpatrując się w jej dom z dzieciństwa tuż za wysoką trawą, rozmyślając o tym, jak wyglądałoby życie z nią i desperacko mając nadzieję, że znów ją zobaczy...odliczając dni swojej starości. Ku jego zaskoczeniu podchodzi do niego niespodziewany gość, a ten "gość" ma niezwykłe podobieństwa do jego pierwszej miłości - jej głos i osobowość przywracają Sadie do życia. Ciesząc się z jej towarzystwa i rozmowy z nią, Nicholi dzieli się historią swojego życia, a z kolei jest zmuszony do ponownego przeżycia swojej tragicznej przeszłości, aby "zobaczyć" jej prawdziwą tożsamość i znaczenie jej wizyty.

Fragment:

Boczne drzwi w końcu się otworzyły i otworzyły się tak, jakby niosły ciężkie brzemię tego domu. W drzwiach stała pani Coughlin. Nie była już energiczna i pełna życia, tak jak Sadie i ja widzieliśmy ją wcześniej: wróciła do swojej przeszłości - blask stał się jej domem i przesączał się przez jej pory. Chociaż nie była już torturowana przez pana Coughlina, była teraz torturowana przez własne wybory, torturowana przez krzyk wewnątrz jej duszy, która chciała, aby mogła cofnąć wskazówki czasu..."