Zaćmienie jaźni: rozwój koncepcji autentyczności Heideggera

Opinie czytelników

Książka zapewnia dogłębną eksplorację koncepcji Martina Heideggera, koncentrując się w szczególności na autentyczności i rozróżnieniu między autentycznymi i nieautentycznymi sposobami bycia. Obejmuje rozwój filozoficzny Heideggera od jego wczesnych prac po późniejsze przemyślenia, a także jego powiązania z innymi filozofami i przynależność polityczną.

Czytelnicy uznają tę książkę za niezbędną do zrozumienia błyskotliwości i filozofii Heideggera. Wyzywa ona czytelników do krytycznego myślenia i angażowania się w transformacyjne idee dotyczące autentyczności i egzystencji, obiecując doświadczenie zmieniające życie po zinternalizowaniu jego koncepcji. Docenić należy dogłębne zbadanie myśli Heideggera, w tym jej kontekstu historycznego oraz powiązań z religią i technologią.

Złożoność filozofii Heideggera może być zniechęcająca dla niektórych czytelników, wymagając wielokrotnego czytania, aby w pełni zrozumieć przedstawione idee. Dyskusja na temat jego politycznych powiązań, w szczególności z narodowym socjalizmem, może być kontrowersyjna i trudna do pogodzenia z jego filozoficznym wkładem.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eclipse of the Self: The Development of Heidegger's Concept of Authenticity

Zawartość książki:

Chociaż czasami mówi się, że późniejsza filozofia Martina Heideggera nie zajmowała się już tematem autentyczności, tak kluczowym dla Bycia i czasu (1927), ta książka dowodzi, że jego zainteresowanie autentycznością było zawsze silne.

Po opuszczeniu seminarium duchownego, aby zostać studentem filozofii, Heidegger zaczął „odmitologizowywać” tematy religijne dla własnych celów filozoficznych. Podobnie jak chrześcijańskie pojęcie wiary, pojęcie autentyczności Heideggera wiąże się z porzuceniem egoistycznego rozumienia siebie, które blokuje naszą otwartość na możliwości.

Jednak autentyczność jako „stanowczość” zawiera element dobrowolności obcy idei wiary. Krótkie zaangażowanie Heideggera w narodowy socjalizm (1933-1934) pomogło mu przemyśleć nietzscheańską koncepcję woli, która wpłynęła na jego wczesne poglądy na autentyczność. Chociaż częścią znaczenia zdecydowania jest umożliwienie ujawnienia rzeczy, sugeruje ono również, że jednostka może w jakiś sposób chcieć być autentyczna.

Od około 1936 roku Heidegger podkreślał, że jednostka może zostać uwolniona od egoizmu (nieautentyczności) jedynie przez moc, która ją przekracza. Nieustająca kwestia teologiczna dotycząca skuteczności uczynków w porównaniu ze zbawczą mocą łaski znajduje wyraz w rozróżnieniu między stanowczością a uwolnieniem.