Keep
Opis produktu
Deborah Poe jest autorką zbiorów poezji keep (DUSIE), the last will be stone, too (Stockport Flats), Elements (Stockport Flats) i Our Parenthetical Ontology (CustomWords), a także powieści wierszem Hélène (Furniture Press). Jej teksty ukazywały się w takich czasopismach jak Denver Quarterly, Bellingham Review, Court Green, Colorado Review, Yellow Field, Touch the Donkey i Jacket2. Jej prace wizualne - w tym wiersze wideo i ręcznie wykonane obiekty książkowe - były wystawiane na Pace University (Nowy Jork), Casper College (Wyoming), Center for Book Arts (Nowy Jork), University of Arizona Poetry Center (Tucson), University of Pennsylvania Kelly Writers House w Brodsky Gallery (Filadelfia) i ONN/OF „a light festival” (Seattle), a także online w Bellingham Review, Elective Affinities, Peep/Show, Trickhouse i The Volta. Mieszka w Seattle.
Recenzja
PRZEDPREMIEROWE POCHWAŁY DLA KEEP
Tam, gdzie poezja spotyka się z zen i neuronauką, Keep mapuje magiczną przestrzeń Środkowej Drogi, w której zjawiska nieustannie powstają i znikają. Ułożone w czterech powiązanych ze sobą sekcjach: „kartografia”, „współrzędne”, „znaki” i „zaimki”, kosmopolityczne uroki Poego zapętlają się i odbijają echem jako senne ślady pamięci, bycia żywym. Odwzorowując „zmysłową infrastrukturę” poza naszym nazewnictwem, „sposób, w jaki wspomnienia znajdują się między teraz a literą później”, Poe jest muzyką, której teraz potrzebujemy, „piosenką na schodach w środku nocy”. --Ethel Rackin
Jak ciało przechowuje i uwalnia doświadczenie, jak zmysłowe staje się zmysłowe, jak percepcja nadaje pamięci znaczenie - wszystko to ujawnia wnętrze, które Deborah Poe bada w Keep. Te intensywne i pełne zadumy wiersze modelują sposób, w jaki percepcja kieruje nas ku temu, co ma znaczenie w tym efemerycznym momencie naszego postrzegania („Obecność trzepocze dlaczego w znaczeniu(mniej).”). Poe pisze, że ciało „i przyszłość zaostrzają się nawzajem”, a czytelnik odczuwa ból - po części elegijny i po części erotyczny. W tym napięciu wiersze te znajdują miejsce, w którym „okna otwierają się na oścież” - Elizabeth Robinson.
Keep jest zarówno archaicznym rzeczownikiem, jak i jednym z najpopularniejszych czasowników. Keep to polecenie. Przypomina nam, że pamiętanie nie jest wyborem. Pamięć każdej osoby jest rozległą, w większości nieświadomą konstrukcją, zawsze już istniejącą, zawsze zmieniającą się, która może dostarczyć materiałów do świadomych konstrukcji. Keep podąża tą trajektorią - od neurobiologii, przez nieuniknione wspomnienia, aż po to, co możemy z tych wspomnień zrobić - „każda strona bardziej przypomina szufladę, schowek lub pudełko”, słowny odpowiednik prouns El Lissitzky'ego, szczytowy punkt w sztuce konstruktywistycznej. --Michael Rubin
