Opinie czytelników
Podsumowanie:Biografia Zachary'ego Taylora, będąca częścią serii American Presidents Series, oferuje zwięzły, ale wciągający przegląd jego życia, kariery wojskowej i krótkiej prezydentury. Chociaż podkreśla kluczowe aspekty charakteru i wkładu Taylora, cierpi z powodu zwięzłości formatu serii i braku głębszego wglądu w jego prezydenturę z powodu zagubionych dokumentów historycznych.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca narracja
⬤ informacyjny przegląd kariery wojskowej Taylora
⬤ służy jako dobre wprowadzenie do pomijanego prezydenta
⬤ dostarcza interesujących ciekawostek historycznych
⬤ utrzymuje poziom równowagi i przejrzystości
⬤ pasuje do celu serii, jakim jest zwięzłość i dostępność dla zapracowanych czytelników.
Wady:⬤ Brak głębi w badaniu prezydentury Taylora ze względu na jego krótki czas urzędowania
⬤ kwestie organizacyjne w niektórych sekcjach
⬤ brakuje niektórych typowych szczegółów biograficznych
⬤ wydaje się nieco niekompletny
⬤ poleganie na wcześniejszych biografiach może prowadzić do powtarzania informacji
⬤ ograniczony wgląd w myśli polityczne i relacje Taylora.
(na podstawie 77 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Zachary Taylor: The American Presidents Series: The 12th President, 1849-1850
Zawartość książki:
Nieokrzesany generał, który awansował na najwyższy urząd w państwie i którego prezydentura była świadkiem pierwszych politycznych potyczek, które doprowadziły do wojny secesyjnej.
Zachary Taylor był żołnierzem żołnierza, człowiekiem, który zasłużył na swój przydomek „Old Rough and Ready”. Awansując w szeregach armii amerykańskiej, osiągnął swój największy sukces w wojnie meksykańskiej, co doprowadziło go do najwyższego urzędu w kraju w wyborach w 1848 roku. Był pierwszym człowiekiem, który został wybrany na prezydenta bez zajmowania niższego stanowiska politycznego.
John S. D. Eisenhower, syn innego żołnierza-prezydenta, pokazuje, jak Taylor doszedł do prezydentury, gdzie zmierzył się z najbardziej kontrowersyjną kwestią polityczną swojej epoki: niewolnictwem. Polityczna burza osiągnęła apogeum w 1849 roku, kiedy Kalifornia, nowo zaludniona po gorączce złota, złożyła wniosek o nadanie jej państwowości z konstytucją przeciwko niewolnictwu, co naruszyło delikatną równowagę między niewolnikami a wolnymi stanami i zepchnęło obie strony na krawędź. Gdy zajadła debata nasiliła się, Taylor opowiedział się za przyjęciem Kalifornii - mimo że sam był posiadaczem niewolników - ale w lipcu 1850 roku niespodziewanie zachorował i w ciągu tygodnia zmarł. Jego skrócona prezydentura ujawniła fatalny rozłam, który wkrótce rozerwie kraj na strzępy.
