Zabójcy, których znałem

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za błyskotliwe dialogi i zabawne postacie, zwłaszcza Ralpha W. Embera i dynamikę między Harpurem i Ilesem. Humor i zawiłe wątki fabularne są podkreślane jako mocne strony, podczas gdy charakterystyczny styl narracji może wymagać uważnej lektury. Ogólnie rzecz biorąc, dzieło kontynuuje wysoką jakość serii Harpur & Isles, łącząc zbrodnię z dowcipem i złożonością.

Błyskotliwe dialogi, zabawne postacie, humor, zawiła fabuła i unikalny styl narracji. Wiele osób uważa, że wewnętrzne monologi i dynamika postaci są wciągające. Pisanie jest dobrze dopracowane i płynne.

Styl narracji może być charakterystyczny i wymagać uważnej uwagi, co niektórzy czytelnicy mogą uznać za wyzwanie. Niektórzy mogą również postrzegać postacie, zwłaszcza Ilesa, jako niesympatyczne.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hitmen I Have Known

Zawartość książki:

Podkomisarz Iles zostaje podejrzany o morderstwo w szybkiej 35. części popularnej policyjnej serii proceduralnej Harpur i Iles.

Napięcia w społeczności narastają po makabrycznej śmierci dwóch mężczyzn, z których obaj zostali oskarżeni, ale uniewinnieni o zabójstwo tajnego funkcjonariusza policji. Wygląda to na mściwą sprawiedliwość, ale kto jest za to odpowiedzialny? Podejrzenie pada na podkomisarza Ilesa.

Sprawy przybierają na sile, gdy zostaje wyemitowany program telewizyjny badający morderstwa, co jeszcze bardziej obciąża Ilesa. Iles wydaje się być spokojny o oskarżenia, podobnie jak jego przełożeni w policji. Ale inni nie czują się tak bezpiecznie.

Lokalni bossowie kryminalni Ralph Ember i Mansel Shale obawiają się, że odwet na Ilesie spowoduje, że ich własne firmy ucierpią. Zaczynają więc planować, jak usunąć z drogi potencjalnych wichrzycieli...