Shine, My Heart, My Violinist!
Kiedy przyszło do wyboru instrumentu do gry, 8-letnia Shine wybrała skrzypce. W książce dziewczynka, która kiedyś biegle i pięknie grała na smyczkach, robi sobie 15-letnią przerwę, ku przerażeniu jej jedynego żyjącego rodzica, jej ojca Mela.
„Wszystko, czego potrzeba, to praktyka”, nalega. Ona jednak woli śpiewać niż grać na skrzypcach. Ten wiersz wspomina jej dawne występy, „kolacje i wyróżnienia” oraz smutek, który wyłania się z ciszy między ojcem a córką.
Dowiadując się, że jej ojciec cierpi na chorobę serca, ma nadzieję, że grając na skrzypcach dla ojca, będzie mogła „zmasakrować upadające serce do stringendo”. Spogląda na Stwórcę jako twórcę muzyki ustawionej na „tysiąc trąb” brzmiących w stetoskopie Bożego serca i uświadamia sobie, że muzyka „wykracza poza rasę”.
Wybierz się w podróż z Shine i jej ojcem z powrotem do „omszałych drewnianych stajenek z zakrzywionymi instrumentami trzymanymi delikatnie przez 10-letnie dłonie”. Szybko tego nie zapomnisz.