Opinie czytelników
Podsumowanie:„The Slain Birds” Michaela Longleya to przejmujący i uroczysty zbiór poezji, który pięknie oddaje związek między naturą a społeczeństwem. Czytelnicy podziwiają umiejętności obserwacyjne Longleya i emocjonalną głębię jego refleksji na temat życia, choć niektórzy uważają, że zbiorowi brakuje żywiołowości jego wcześniejszych dzieł.
Zalety:Wiersze są piękne i przystępne, prezentując głębokie osobiste refleksje na temat przyjaciół i rodziny oraz uznanie dla natury. Zbiór jest chwalony za emocjonalną głębię i oszałamiające obrazy.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że zbiór jest nieco zmęczony i brakuje mu energii i wpływu poprzednich prac Longleya, co sugeruje, że może być postrzegany jako powtórka wcześniejszych tematów.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Slain Birds
Zawartość książki:
Tytuł nowego zbioru Michaela Longleya pochodzi od Dylana Thomasa - „dla dobra dusz zabitych ptaków żeglujących”. The Slain Birds obejmuje dusze, zabójstwa i wiele ptaków, zarówno żywych, jak i martwych.
Pierwszy wiersz opłakuje puszczyka zabitego przez samochód. Sowa ta pojawia się później w „Totemie”, który przedstawia samą książkę jako „otoczony gwiazdami słup totemowy/ Z rzeźbami wszystkich stworzeń”. „Zabite ptaki” są przykładem naszego wpływu na stworzenia i planetę.
Ale w kosmicznym schemacie ekologicznym tej książki ptaki są również drapieżnikami, a koronawirus jest „merlinem, którego nie widzimy”. Krajobraz duszy Longleya wydaje się coraz bardziej nawiedzany przez śmierć, gdy powraca do Wielkiej Wojny, Holokaustu i homeryckiego rozlewu krwi, z ich implikowanymi odpowiednikami dzisiaj. Jednak jego mikrokosmiczny Carrigskeewaun pozostaje niepewnym „domem” dla ludzkiej rodziny.
Wywołuje „wzrok wydry, elfy, lewiatany, poezję”. Wśród obrazów poezji Longleya znajdują się rzemiosła, które chronią lub przetwarzają naturalne materiały: rzeźba, srebrnictwo, toczenie drewna, haft. Sugeruje to wszechstronność, z jaką przerabia własną sztukę.
Dwie wnuczki „tkają sieć z kolorowych sznurków” i wieszają ją „by uwięzić wielką ideę”. Przeplatające się teksty The Slain Birds są taką siecią.
