Ocena:

Książka Lee Ann Fujii oferuje dogłębną analizę ludobójstwa w Rwandzie, zapewniając zniuansowane spojrzenie na jego przyczyny poprzez dokładne badania i osobiste relacje. Jest chwalona za wnikliwy i przekonujący sposób pisania.
Zalety:Wszechstronna analiza, nowe spojrzenie na ludobójstwo, dobrze zbadane, świetnie napisane, ważne spostrzeżenia na temat ludzkich zachowań, cenne dla studiów akademickich.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za niepokojący, a emocjonalny ciężar treści za intensywny.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Killing Neighbors: Webs of Violence in Rwanda
W przerażających wydarzeniach z połowy lat 90. w Rwandzie dziesiątki tysięcy Hutu zabiło swoich przyjaciół Tutsi, sąsiadów, a nawet członków rodziny. Ta makabryczna przemoc przyćmiła fakt niemal równie godny uwagi: setki tysięcy Hutu nie zabiły nikogo. Lee Ann Fujii, dokonując transformacyjnej rewizji motywów i specyficznych kontekstów otaczających ludobójstwo w Rwandzie, skupia się na indywidualnych działaniach, a nie na ogólnych kategoriach.
Fujii argumentuje, że nienawiść etniczna i strach nie wyjaśniają w zadowalający sposób mobilizacji Rwandyjczyków przeciwko sobie. Obszerne wywiady przeprowadzone przez Fujii w rwandyjskich więzieniach i dwóch społecznościach wiejskich stanowią podstawę jej twierdzenia, że masowy udział w ludobójstwie nie był wynikiem antagonizmów etnicznych. Krytyczny był raczej społeczny kontekst działań. Silna dynamika grupowa i ugruntowane więzi lokalne kształtowały wzorce rekrutacji i uczestnictwa w ludobójstwie.
Ta sieć interakcji społecznych wiązała ludzi z posiadaczami władzy i grupami zabójców. Fujii pokazuje, że ludzie przyłączali się do ludobójstwa i z czasem nadal w nim uczestniczyli, ponieważ zabijanie w dużych grupach nadawało tożsamość tym, którzy działali destrukcyjnie. Sprawcy ludobójstwa tworzyli nowe grupy skupione na niszczeniu wcześniejszych więzi poprzez zabijanie krewnych i powinowatych.