Zabicie Ikara

Opinie czytelników

Najnowsza powieść Kemprecosa otrzymała entuzjastyczne recenzje za wciągającą fabułę, wiarygodne postacie i włączenie elementów historycznych, szczególnie związanych z kradzieżą dzieł sztuki i Monuments Men. Czytelnicy uznali, że trzymająca w napięciu fabuła ma dobre tempo i jest przyjemna, z mieszanką tajemnicy i lekkiej edukacji. Niektórzy jednak wspomnieli o pewnych tropach i początkowych problemach z tempem jako drobnych wadach.

⬤ Wciągająca i trzymająca w napięciu fabuła
⬤ dobrze rozwinięte postacie
⬤ dobre połączenie elementów historycznych i tajemnicy
⬤ zabawna i szybka lektura
⬤ żywe opisy scenerii
⬤ silna główna bohaterka
⬤ zwroty akcji i niespodzianki w fabule.

⬤ Niektóre początkowe rozdziały powoli się rozkręcają
⬤ wykorzystanie znanych tropów
⬤ niektóre elementy fabuły mogą wydawać się oklepane
⬤ jeden z recenzentów uznał konkretną umiejętność wykorzystaną w fabule za nieprzekonującą.

(na podstawie 23 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Killing Icarus

Zawartość książki:

Historyk sztuki Abi Vickers znalazła się pod przysłowiową ścianą. Jej mąż uciekł ze swoją sekretarką, pozostawiając Abi w ruinie finansowej z powodu jego złych inwestycji. Jej galerie, reputacja i mieszkanie na bostońskim South Endzie zostały wyrwane z jej życia przez bezlitosny system prawny.

Kiedy dawny mentor oferuje jej tymczasową pracę i korzystanie z jego domku z widokiem na zatokę Cape Cod, ma nadzieję, że skąpana w słońcu sceneria, która zainspirowała artystę Edwarda Hoppera, pomoże jej poskładać życie na nowo. Wyjeżdżając z Bostonu na smagane wiatrem klify Truro, oczekuje spokojnych dni, spektakularnych zachodów słońca i oczyszczającej umysł praktyki łucznictwa Zen.

Ale jej nadzieja na spokój zostaje wkrótce rozwiana, gdy dowiaduje się, że historyczne wydarzenie lotnicze ma zostać odtworzone praktycznie na jej progu. Nagle, zamiast odnaleźć zdrowy rozsądek, Abi zastanawia się, czy nie popada w obłęd - zwłaszcza gdy zaczyna widzieć cienie poruszające się po nocnym niebie usianym gwiazdami.

Dopiero gdy odkrywa śmiertelnie niebezpieczną tajemnicę z czasów II wojny światowej w dawno zaginionym szkicu Hoppera, zdaje sobie sprawę, że kłopoty, które nękały ją w Bostonie, były dziecinnie proste w porównaniu z niebezpieczeństwami, z którymi ma się zmierzyć: Od śmiertelnej gry w kotka i myszkę, w którą musi grać z wynajętymi zabójcami na promie Nantucket, po zagrożenia, które wydają się emanować ze starej stodoły w pobliżu opuszczonej rezydencji przypominającej fortecę. Nawet z pomocą policjanta z małego miasteczka borykającego się z własnym bagażem osobistym i niemieckiego dziennikarza, który nie jest tym, kim się wydaje, Abi musi wykorzystać zasoby intelektualne i fizyczne, o których istnieniu nigdy nie wiedziała, jeśli chce przetrwać.