Za dobre czasy: Najlepsze z pięćdziesięciu lat

Oryginalny tytuł:

For the Good Times: The Best of Fifty Years

Zawartość książki:

Jeśli nagle zostałeś sam lub jesteś świeżo po ślubie, a twoja matka trzymała cię z dala od kuchni, gdy dorastałeś - nie wszystko jest stracone. Z książką kucharską, która mówi, jak siekać, piec, smażyć, gotować itp., egzemplarzem For the Good Times... i odrobiną zastosowania z twojej strony, twoja sława jako kucharza może szybko rozprzestrzenić się po okolicy.

Po prostu postępuj zgodnie ze wskazówkami, poświęć tyle czasu, ile potrzebujesz na przygotowanie i kłam o swoich wrodzonych zdolnościach wszystkim oprócz najbliższych przyjaciół.

W chwili pisania tego tekstu Virginia Doane Shipley była wiceprezesem, skarbnikiem i głównym szefem.

Prezes, skarbnik i redaktor naczelny agencji reklamowej; Tom Shipley, jej prezes, inżynier, dyrektor marketingu i autor publikacji branżowych na zaawansowane tematy techniczne. Jest wymieniony w Who's Who in U. S. Writers, Editors and Poets, Marquis Who's Who in Finance and Industry, U. S. Registry's Who's Who in Leading American Executives, Strathmore's Who's Who i National Directory of Who's Who in Executives and Professionals.

Są oni autorami książki "The Shipleys' Little Kitchen Guide", która przedstawia miary kuchenne i ich odpowiedniki, konwersje miar ze starych przepisów, odpowiedniki produktów spożywczych, procedury odmierzania suchych płynnych i stałych składników tłuszczowych, zamienniki ziół/przypraw/przypraw itp.

Prace nad tą książką rozpoczęły się w 1981 roku, a jej zawartość została ustalona w 1991 roku. Po śmierci żony w 1992 roku, Tom rozpoczął pracę nad formatowaniem i dalszą edycją materiału do druku. Książka została wydana ku jej pamięci.

Drukarnia, Quebecor Printing Book Group, Kingsport, powstała pierwotnie jako The Kingsport Press. Wiosną 1923 roku, korzystając z papieru produkowanego przez Mead Corporation i płótna książkowego z Clinchfield Mills (oba koncerny Kingsport, Tennessee), prasa zaczęła produkować książki w oprawie płóciennej. Ojciec Toma rozpoczął tam pracę 2 kwietnia 1923 roku i kontynuował ją aż do przejścia na emeryturę w 1966 roku.