Beyond the Black Atlantic - Sandra Mujinga, Paulo Nazareth, Tschabalala Self, Kemang Wa Lehulere
Współcześni artyści odpowiadają na koncepcję Czarnego Atlantyku Paula Gilroya.
Złożone wydarzenia na całym świecie sprawiły, że dyskusja wokół zachodniego, europocentrycznego, często uprzedzonego pojęcia czerni stała się w ostatnich latach jeszcze bardziej istotna i kontrowersyjna. Konflikty społeczne w zachodnich społeczeństwach wysunęły na pierwszy plan ideę globalnej, polifonicznej czarnej kultury - „Czarnego Atlantyku”. Termin ten został ukuty w 1993 roku przez brytyjskiego socjologa Paula Gilroya w jego książce The Black Atlantic: Modernity and Double-Consciousness, uważanej obecnie za ostateczny tekst na temat kultury i polityki afrykańskiej diaspory w świecie zachodnim.
Poprzez prace czterech artystów - Sandry Mujingi, Paulo Nazaretha, Tschabalala Selfa i Kemang Wa Lehulere - publikacja ta porusza temat złożoności tożsamości, ambiwalencji wokół kwestii widoczności i przejrzystości oraz represji historii w edukacji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)