Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka przedstawia prawdziwą historię Aline Virmoux, ocalałej z obozu koncentracyjnego Ravensbruck podczas reżimu nazistowskiego. Książka porusza tematy ludzkiej odporności, przetrwania i okrucieństw, z jakimi borykali się więźniowie, zapewniając mocną i szczerą narrację, która podkreśla siłę ludzkiego ducha.
Zalety:Wielu czytelników chwali książkę za pouczający i szczery portret przetrwania i bohaterstwa w przerażających okolicznościach. Opisywana jest jako pięknie napisana, prowokująca do myślenia i inspirująca. Opowieść jest polecana ze względu na jasne przedstawienie realiów obozów koncentracyjnych i jest uważana za niezbędną lekturę dla studentów historii i osób poszukujących autentycznych relacji z II wojny światowej. Recenzenci doceniają brak nadmiernej retoryki politycznej lub makabrycznych szczegółów, dzięki czemu ludzkie doświadczenia są bardziej widoczne.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że temat jest wstrząsający i emocjonalnie trudny, ponieważ dotyczy bolesnych realiów doświadczeń Holokaustu. Nie wspomniano o żadnych istotnych krytycznych uwagach dotyczących stylu pisania lub skuteczności treści, ale emocjonalny ciężar tej historii może nie spodobać się każdemu.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
From Normandy To The Hell Of Ravensbruck Life and Escape from a Concentration Camp: The True Story of 44667
Zawartość książki:
Ten pamiętnik jest oparty na prawdziwej historii i dokładnych szczegółach historycznych. Żadna z postaci nie jest fikcyjna.
Urodziłem się w 1942 roku w pobliżu niesławnych plaż Normandii. W tym czasie moja ciotka ze strony ojca, Charlotte Aline Virmoux, zwana Aline, miała 47 lat. Ona i jej mąż Louis byli aktywnymi członkami francuskiego ruchu oporu.
W młodości spotkałem ją kilka razy i słyszałem o jej doświadczeniach w obozie koncentracyjnym Ravensbrück w Niemczech, na północ od Berlina. Ale dopiero wiosną 1962 roku, kiedy byłem studentem w Paryżu, w Instytucie Gay-Lussac, zacząłem w pełni doceniać jej historię i to, kim naprawdę była.
Mieszkała w małym miasteczku Quincy-sous-Senart, na południe od Paryża, gdzie często ją odwiedzałem: uwielbiała ze mną rozmawiać i opróżniała swoje serce z tak wielu niesławnych wspomnień. W wieku 20 lat słyszałem już wiele historii wojennych od mojej rodziny, kuzynów i przyjaciół, ale ich intensywność nigdy nie zbliżyła się do wspomnień Aline.
Mam nadzieję, że uda mi się przekazać tę wiadomość, w której horror staje się codziennością dla tych, którzy stali się niczym, sprowadzeni do statusu niższego niż zwierzęta, gdzie godność stała się niewyobrażalnym luksusem. Jednak po ucieczce z obozu koncentracyjnego, który znajdował się pod ostrzałem rosyjskiej artylerii, udało jej się uratować życie rannemu amerykańskiemu żołnierzowi, wykazując się niesamowitą odwagą.
