Z jedną ręką związaną za moim mózgiem: Pamiętnik życia po udarze mózgu

Opinie czytelników

Książka jest szczerym i humorystycznym pamiętnikiem opisującym doświadczenia Avrela Seale'a z udarem mózgu i jego podróżą do zdrowia. Łączy w sobie elementy walki, emocjonalnej szczerości i odporności, zapewniając jednocześnie komediową ulgę i wnikliwą krytykę systemu opieki zdrowotnej. Czytelnicy są zainspirowani jego determinacją i umiejętnością znajdowania radości i humoru pośród przeciwności losu.

⬤ Wciągająca i dobrze skonstruowana narracja z humorem i emocjonalną głębią.
⬤ Oferuje cenny wgląd w realia rekonwalescencji po udarze i system opieki zdrowotnej.
⬤ Inspiruje czytelników tematami odporności, miłości i determinacji.
⬤ Zabawny styl pisania, który zawiera dowcipne obserwacje i wiarygodne postacie.
⬤ Zapewnia nowe spojrzenie na życie i wpływ małych aktów życzliwości.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za trudny lub emocjonalnie intensywny.
⬤ Głęboka eksploracja zmagań autora może nie współgrać z każdym.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą preferować bardziej bezpośrednie, oparte na faktach opisy powrotu do zdrowia po udarze.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

With One Hand Tied Behind My Brain: A Memoir of Life After Stroke

Zawartość książki:

Większość ludzi nie spodziewałaby się, że książka o udarze będzie zabawna, ale ten pamiętnik zmusi cię do śmiechu z tragedii, potem do płaczu, a potem znowu do śmiechu.

Avrel Seale miał pięćdziesiąt lat, nie palił ani nie pił, miał niskie ciśnienie krwi i przeszedł ponad dwieście mil w roku, w którym udar prawie zakończył jego życie. W jednej chwili został teleportowany do ciała starca - niezrównoważonego, chwiejnego, spastycznego i na wpół sparaliżowanego. Z dnia na dzień został zanurzony w świecie chirurgów mózgu, pielęgniarek, menedżerów ubezpieczeniowych i wielu terapeutów.

Zaczynając trzy tygodnie przed udarem, aby przygotować scenę, Seale prowadzi nas przez wstrząsający dzień udaru i nagłej operacji mózgu z intensywnością minuta po minucie. Następnie podążamy za nim przez OIOM, szpital rehabilitacyjny i ośrodek grupowego życia neurorehabilitacyjnego, gdzie spotykamy niezapomnianą obsadę innych osób, które przeżyły udar, a także tych, którzy dochodzą do siebie po wypadkach samochodowych i postrzałach. Po powrocie do domu Seale prowadzi nas przez nowe życie, w tym powrót do pracy, prowadzenie samochodu, granie na gitarze, biwakowanie, a nawet pisanie książki - wszystko jedną ręką.

Z jego humoru ("eleganckiego, ale druzgocącego") wyłania się odkrywcza krytyka doświadczeń szpitalnych, branży ubezpieczeniowej i kultury rehabilitacji. A jego dążenie do wyzdrowienia pokazuje zarówno otrzeźwiające zmagania, jak i inspirujące możliwości życia po udarze w Ameryce XXI wieku.